Inhoudsopgave
In de regio Maastricht / Heuvelland zijn 853 mensen dak- of thuisloos, waaronder 153 kinderen. Dat blijkt uit de zogenoemde derde ETHOS-telling die op 10 april is uitgevoerd in de regio Maastricht-Heuvelland.
Het betreft een groot aantal mensen dat zich in een situatie van dak- of thuisloosheid bevindt. Wethouder Jeroen Hoenderkamp: "Het daadwerkelijke aantal kan hoger liggen, omdat dit de mensen zijn die met behulp van 34 organisaties in beeld zijn gebracht, maar we mogelijk niet alle mensen in een dergelijke situatie hebben kunnen bereiken."
De aard van de situatie van de getelde mensen varieert van verblijf in de openbare ruimte (6%) tot verblijf bij familie of vrienden (22%) tot in een instelling zonder perspectief op een passende vervolgplek (30%).
"In onze regio valt echter wel op dat een relatief hoog aantal mensen jonger is dan dertig jaar en een hoog aantal mensen (onnodig lang) in instellingen verblijft omdat er geen zicht is op een passende vervolgplek."

De telling, waaraan 34 lokale, (sub)regionale en landelijke maatschappelijke organisaties en de gemeenten in regio Maastricht-Heuvelland deelnamen, biedt een helder inzicht in de diversiteit van de dak- en thuisloze mensen in de regio Maastricht-Heuvelland. Het beeld dat dakloosheid vooral mannen in de openbare ruimte raakt, is achterhaald. Naast de 463 mannen (66%) zijn er ook 189 vrouwen (27%) en 153 kinderen zonder vaste woonplek geteld.
Bij de telling is per persoon een inschatting gemaakt van de aanleidingen die direct hebben bijgedragen aan het dak- of thuisloos worden. Dit waren onder andere: gevlucht vanwege oorlog of politiek vervolging (13%), relatiebreuk (10%), verslaving (10%), huiselijk geweld (10%), psychische problemen (7%), ontslag uit een instelling (6%) en financiële problemen (5%). In een brief aan de raad meldt wethouder Jeroen Hoenderkamp: "Belangrijk om hierbij te vermelden is dat het niet gaat om oorzaken. Bij oorzaken gaat het om bredere onderliggende factoren zoals gebrek aan betaalbare en passende huisvesting of onvoldoende toegankelijke ondersteuning."

