Inhoudsopgave
In de gemeenteraad is achter de schermen vergeefs geprobeerd om tot één gezamenlijke motie te komen over het optreden van Israël in Gaza. Eerst lag er één motie, toen twee, daarna voorlopig geen meer. De kwalificatie dat Israël 'genocide' pleegt is de grote splijtzwam.
De eerste motie was van de SP, van GroenLinks, Partij voor de Dieren en Volt. De titel van de motie was Maastricht trekt de rode lijn. In die motie werd het college opgeroepen voortaan consequent over 'genocide' te spreken. Voorts zou Maastricht alle banden met organisaties die medeplichting zijn aan de genocide in kaart te brengen en zou het college Den Haag moeten oproepen tot een handelsboycot van Israël.
De schrijvers van deze motie probeerden een zo groot mogelijk draagvlak in de raad te krijgen. Dat lukte niet: de andere partijen wilden niet meegaan in de kwalificatie 'genocide'. Ook het onderzoek naar de samenwerking van Maastricht met organisaties die medeplichtig zijn zou te breed geformuleerd zijn.
'Disproportioneel geweld'
Omdat partijen het niet eens konden worden, besloot de Senioren Stadspartij Maastricht (SPM) een motie te schrijven en het daarin te houden op 'disproportioneel geweld'. Citaat uit de oproep aan het college: "De regering in Den Haag dringend te verzoeken om, binnen de kaders van internationaal recht en in samenwerking met internationale partners, alles in het werk te stellen om bij te dragen aan het verminderen en/of oplossen van het disproportionele geweld in Gaza."
Het indienen van die motie, die naar alle waarschijnlijkheid een meerderheid in de raad had gekregen, leidde ertoe dat er achter de schermen het overleg werd hervat om toch tot één gezamenlijk gedragen motie te komen. Daarop besloten de raadsfracties achter de schermen beide moties in te trekken.
Maurice Ubags
Maurice Ubags
