Inhoudsopgave
Een bruisende ontmoetingsplek waar buurtbewoners, stadgenoten, jongeren, studenten, kunstenaars, politici, wetenschappers, en bezoekers elkaar vinden. Dat moet de ziel van de Bonbonnière worden in het voorkeursscenario Huis voor Cultuur, Kennis en Samenleving van het stadsbestuur.
De geschiedenis van het gebruik als theater kan zo herleven, maar de Bonbonnière zal niet alleen voor theatervoorstellingen worden gebruikt. "Er zijn vele opties mogelijk. Denk aan filmvoorstellingen en concerten, aan lezingen, congressen, festivals, feesten, diners, debatten, tentoonstellingen, multimediale voorstellingen. Het wordt een multifunctioneel huis met gelijke verdeling in gebruik voor de domeinen (volks)cultuur, kennis, samenleving en zakelijke verhuur."
Het stadsbestuur: "Cultuur nodigt uit tot verbinding en creatie. Kennis en verwondering dragen bij tot verbinding en dialoog. Het verbinden van het kennis- en het cultuurdomein met de samenleving is nog vrij onontgonnen, maar is een kansrijke ontwikkeling. De Bonbonnière is een plek waar dit in co-creatie bij elkaar gebracht wordt en voor iedereen toegankelijk is."
De gemeente verwacht jaarlijk vier ton aan subsidie bij te gaan leggen. De andere inkomsten moeten komen uit zaalverhuur, horeca, subsidies en fondsen. Over vier jaar moet de nieuwe Bonbonnière open gaan. Een kwartiermaker gaat eerst aan de slag en wordt betaald uit de budgetten die voor de komende jaren al waren gereserveerd voor de programmering. Bastiaens schoof overigens al eerder 600.000 euro van die budgetten naar de Nederlandse Dansdagen, omdat er geen programmering was.
Het is dit scenario Huis voor Cultuur, Kennis en Samenleving dat ook gesteund wordt door de Universiteit Maastricht en de ‘Vrienden van Bonbonnière’. Een kerngroep van partners, Vrienden van Bonbonnière, dragen gezamenlijk zorg voor de opstart, een gegarandeerde programmering en de continuïteit.
In dit scenario wordt de Bonbonnière opgeknapt door de gemeente Maastricht en wordt vervolgens geëxploiteerd door een (zelfstandige) stichting. In dit scenario krijgt de Bonbonnière een voornamelijk publieke functie waarin geprogrammeerd wordt door meerdere instellingen op het gebied van (volks)cultuur, kennisdeling en publieke burgeractiviteiten.
Gemeente en Vrienden (Universiteit Maastricht (inclusief MUMC+), MCB, MECC, Theater aan het Vrijthof, Elisabeth Strouven Fonds en vertegenwoordiging van de volkscultuur) hebben afgesproken gezamenlijk aan te sturen op een sluitende exploitatie en nemen hierin een gedeelde verantwoordelijkheid.
Het streven is om met commitment van de Vrienden van Bonbonnière de start en continuïteit van dit scenario te borgen. Een stevige zakelijke basis – een kwart van de beschikbare ruimte is gereserveerd voor zakelijke verhuur tegen een zakelijk tarief – maakt het mogelijk om aan het kennis- en cultuurdomein tegen een marktconforme prijs te verhuren en voor het sociaal-maatschappelijke domein een lage (kost)prijs te berekenen.
Het streven is dat de Vrienden samen voor 60% van de bezetting zorgen en zo zorgdragen voor een stabiele basis. Andere, in de uitwerkingsfase te werven partners, vullen bezetting in boven de 60%.
De Bonbonnière had eeuwenlang een belangrijke functie in de stad op cultuur- en op kennisgebied. Vanaf het begin was het een plaats voor kennisoverdracht, vermaak, inspiratie en ontmoeting. Het Huis voor Cultuur, Kennis en Samenleving geeft hier een hedendaagse invulling en betekenis aan. De Bonbonnière wordt opnieuw geprofileerd als unieke plek voor kruisbestuiving tussen makers, denkers en inwoners van de stad. Co-creëren, verbinden en inclusie zijn uitgangspunten. De verbinding tussen doelgroepen, de sociale cohesie waarnaar Maastricht zo op zoek is, wordt hier ontwikkeld en gerealiseerd.
Veel inwoners hebben levendige herinneringen aan de Bonbonnière met het Grand Café, de theaterzaal, de spiegelzaal (Redoute) en de witte zaal (Salle Blanche). De voormalige Jezuïetenkerk en ooit een van de oudste schouwburgen van ons land, is altijd een ontmoetingsplek voor de stad geweest – in of rond de kerk, op of voor het toneel en nog later als plek voor evenementen. Het gebouw vertelt een uitzonderlijk rijk verhaal over Maastricht als religieuze stad, als onderwijsstad en als culturele stad. Hoewel het gebouw al jaren leegstaat is de Bonbonnière nog steeds een begrip in de stad. De leegstand wordt als een gemis ervaren door de inwoners.
In de begroting 2026 is rekening gehouden met een investering van €30 miljoen. Alle kosten die gemoeid zijn met renovatie van een rijksmonument, zoals modernisering, verduurzaming, inrichting en benodigde aanpassingen aan en voor de omgeving zijn in dit bedrag meegenomen. Met deze investering is de Bonbonnière weer voor 40 jaar veilig, modern en verduurzaamd.
Maurice Ubags
Maurice Ubags
Maurice Ubags
Van onze redactie
