Inhoudsopgave
Een van de vaste columnisten van het radioprogramma De Stemming van L1 is zondag totaal uit de bocht gevlogen in een column over Charlie Kirk.
Columnisten genieten altijd een zeer grote mate van vrijheid om te zeggen wat ze vinden dat ze moeten zeggen. Maar in de colum "De kogel komt van rechts. Altijd" vliegt Luijten totaal uit de bocht. Omroep L1 biedt hier een podium aan links-extremistische opvattingen. Het is de vraag of een publieke omroep zich daarvoor moet lenen. De vraag stellen is hem beantwoorden. Het is overigens niet de eerste keer dat Luijten zeer extreme columns ten gehore brengt. Dat is onze OPINIE.
De column is hieronder opgenomen. Oordeel zelf:
Er lag voor u een vurige column klaar over de nakende Nederlandse stembusgang, maar het zoveelste drama in de Verenigde Staten doet alle beeldschermen sinds donderdag knetteren: de moord op de Amerikaanse extreemrechtse activist Charlie Kirk.
Ook op de vaderlandse tv buitelden voornamelijk rechtse politici en opiniemakers over elkaar heen, om de moord te veroordelen, en ‘links’ de verantwoordelijkheid ervoor in de nek te draaien. Dus vooruit dan maar, nog een portie Charlie Kirk.
Zo zag ik vrijdag voorbij flitsen, hoe de pompeuze lijkkist mede door vice-president Vance uit het vliegtuig werd gedragen. Een ronduit bezopen eerbewijs dat wat weghad van een staatsbegrafenis. Mij deed het denken aan de moord op SA-leider Horst Wessel in 1930, die door de nazi's publicitair brutaal werd uitgebuit, wat hen definitief de wind in de zeilen gaf.
Hiermee vergelijk ik Trump & trawanten niet met nazi’s, ik stel alleen vast dat ze zich van dezelfde methoden bedienen.
Vooral de donkerbruine wolk van hypocrisie die vrijwel onmiddellijk na de moord opsteeg, irriteert mij mateloos. Want waar waren Trump of Vance, toen twee maanden geleden de kisten van democratische politica Melissa Hortman en haar man Mark moesten worden gedragen, nadat zij door een rechtsextremist waren doodgeschoten?
Schoven opiniemakers toen even gretig in praatprogramma’s aan, om de zieke polarisatie van rechts aan de kaak te stellen? Nee, natuurlijk niet. Dan zwijgt rechts. Hooguit pruttelen ze een obligate condoleance, waarbij ze gegniffel om de dood van een politiek tegenstander niet eens meer verbergen.
Maar als een rechtse aartsprovocateur en oproerkraaier neergeschoten wordt, dan zou dat ineens de schuld van linkse polarisatie zijn? Rechts draait de zaak om en beticht links van alle verwerpelijks, dat alleen zijzelf bij voortduring uitvreten.
En Charlie Kirk was een van de demagogen die deze praktijk tot kunst verheven heeft. Tik het in op Google of AI: drie rechtse politici, journalisten of opiniemakers werden de laatste 25 jaar in de westerse wereld vermoord omwille van hun opinie. Dat komt nog niet in de buurt van de 94 linkse die dat droeve lot ook ondergingen.
De kogel komt van rechts. Altijd.
Laat ik duidelijk zijn: het is intriest dat wie dan ook wordt afgeknald wegens een politieke overtuiging, zelfs een vuilbek als Kirk. Hij werd slachtoffer van een haatmaatschappij die hij als opiniemaker zelf actief heeft vormgegeven. Zo vond hij zwarten dommer dan witten, en homoseksuelen mochten wat hem betreft worden doodgestenigd. In zijn ogen ‘linkse professoren’ werden in videoblogs verdacht gemaakt, waarna zijn bloedhondenaanhang erop af vloog om hen tot gekmakens toe te belagen.
Charlie Kirk was in alle opzichten een neonazi van de ergste soort. Maar al zijn zijn daden nog zo abject, niemand verdient het om te worden neergeschoten. Dat doen alleen fascisten, wij zijn beter dan dat.
Is het treurig dat hij werd vermoord? Ja. Hang ik voor hem de vlag halfstok? Nee.
Het is jammer dat hij dood is. Ik had hem een lang en treurig leven toegewenst.

