Inhoudsopgave
De Universiteit Maastricht heeft dan eindelijk toch kleur bekend. De banden met de Hebrew University of Jerusalem (HUJI) worden opgeschort. Reden: de HUJI is indirect betrokken bij ernstige schendingen van de mensenrechten, oorlogsmisdaden en/of internationale misdaden die worden begaan door de Israëlische regering.
OPINIE
Wie in de door de universiteit gepresenteerde rapporten en onderzoeksstukken duikt, ziet dat er veel voor dat besluit valt te zeggen, maar dat er misschien nog wel meer op dat besluit is af te dingen.
Zo motiveert de UM onder meer het verbreken van de banden "vanwege de presentatie van een eenzijdig narratief dat de internationale misdaden van de Israëlische regering ondersteunt."
Een voorbeeld hoe ze tot die conclusie komt. Eerst een plaatje van de tekst in het Hebreeuws:
Dan de vertaling (ChatGPT):
Sluit nu een deal!
1 september 2024
De Hebreeuwse Universiteit is geschokt en rouwt om de koelbloedige moord op Carmel Gat en de vijf andere gijzelaars die in gevangenschap bij Hamas werden vastgehouden.
Carmel, een masterstudente aan de Faculteit Ergotherapie van de Hebreeuwse Universiteit, werd op 7 oktober ontvoerd uit Kibboets Be’eri. Haar moeder, Kinneret, werd vermoord. Yarden Roman-Gat, de schoonzus van Carmel die samen met haar werd ontvoerd, werd na 54 dagen gevangenschap door Hamas vrijgelaten.
Prof. Asher Cohen, president van de Hebreeuwse Universiteit, zei:
“Vanmorgen werden we opnieuw wakker in de nachtmerrie die sinds 7 oktober voortduurt.
Onze studente, Carmel Gat, is in koelen bloede vermoord tijdens haar gevangenschap bij Hamas.
Gedurende de elf maanden dat zij gevangen werd gehouden, spraken we onze hoop uit en riepen we samen met haar familie – van wie sommigen ook studenten van onze universiteit zijn – om haar snel levend thuis te brengen.
In bijeenkomsten, ceremonies, in de fysieke en virtuele ruimte. In stilte, in pijn, met gebroken stem en met een kreet van wanhoop.”
Wij, Prof. Asher Cohen (president van de universiteit), Prof. Tamir Shefer (rector) en de heer Yishai Frenkel (algemeen directeur van de universiteit), eisen van de regering dat de deal voor de vrijlating van de gijzelaars de hoogste prioriteit krijgt en dat er onmiddellijk een akkoord wordt gesloten!
“Het is onaanvaardbaar dat we onze mensen blijven uitleveren aan moordenaars.
Ook al brengt het pijnlijke concessies met zich mee – we moeten alles doen om de 101 gijzelaars die zich nog steeds in Gaza bevinden terug te brengen.
Vandaag is een dag die voor altijd in schande zal worden herinnerd.
We zullen niet langer onverschillig blijven tegenover de voortdurende verlating van onze mensen in Gaza.”
En wat is dan het verwijt?
Official communications by the university board stress the need to bring back hostages (”there is no greater priority!”), but don’t mention any other international crimes.
Zie de vetgedrukte teksten: de president, de rector en de directeur van de universiteit eisen inderdaad dat de vrijlating van de gijzelaars de hoogste prioriteit krijgt.
Maar daar is natuurlijk helemaal niks mis mee, daar kan geen weldenkend mens tegen zijn. Maar in de onderzoeken waar de Universiteit Maastricht het verbreken van de de banden motiveert, wordt dat pleidooi volkomen omgedraaid. Eerst wordt vastgesteld dat de HUJI-bestuurders niets zeggen over andere internationale misdaden. En dan wordt daar de conclusie aan gekoppeld dat ze niet neutraal is, maar een eenzijdig 'narratief'/verhaal ophangt dat de internationale misdaden van de Israëlische regering steunt. Door de nadruk te leggen op het lijden van de Israëli's en het lijden van de Palestijnen te negeren. In het Engels:
Therefore, instead of being neutral, the institutional position and narrative presented by HUJI is a one-sided narrative that supports the international crimes being committed by the Israeli government, by stressing the victimhood of Israelis while ignoring the suffering of Palestinians.
Die redenering rammelt natuurlijk aan alle kanten. Het is een doelredenering om de HUJI-bestuurders zwart te maken. Terwijl ze - terecht - alle aandacht hebben voor de eigen slachtoffers die vermoord zijn door Hamas.
En het wordt nog erger: want waartoe roepen de HUJI-bestuurders op?
Ook al brengt het pijnlijke concessies met zich mee – we moeten alles doen om de 101 gijzelaars die zich nog steeds in Gaza bevinden terug te brengen.
Ze willen dat de Israëlische regering een deal sluit met Hamas, "ook al brengt dat pijnlijke concessies met zich mee." Dat is het tegendeel van oorlogshitserij, van een narratief dat niet deugt. Dat is juist een oproep die veel breder in Israël werd gedragen, maar juist heel lang genegeerd is door Bibi Netanyahu.
Als je zo onderzoek doet en je redenering opbouwt, maak je je hele betoog kwetsbaar.
Dat geldt ook voor een ander stuk motivering dat het 'narratief' van de HUJI niet zou deugen.
In het Engels gaat het om dit stukje tekst (daarna de vertaling):
On the HUJI website homepage, there is a countdown for how long the hostages have been kidnapped by Hamas, but not the duration of the war, or how long Gazans have been without aid, or how many civilians have died in Gaza (to give some examples). There is a call to remember members of the Israeli military who died in Gaza, but no other victims of the war are mentioned.
Het is natuurlijk compleet ridicuul om te wijzen op een teller die het aantal dagen bijhoudt dat de gegijzelden worden vastgehouden door Hamas en dan vervolgens te zeggen dat er geen teller is voor het aantal dagen dat de oorlog duurt. Ridicuul: want dat is natuurlijk precies even lang. De gijzelingen zijn begonnen op 7 oktober 2023 en niet veel later heeft Israël dagelijks teruggeslagen. Daar heb je geen tweede dagteller voor nodig. Dat begrijpt een kind.
En als de HUJI oproept om de Israëlische militairen te gedenken die in Gaza zijn gesneuveld, maar geen aandacht vraagt voor de oorlogsslachtoffers in Gaza, is dat dan een fout narratief? Of heeft dat ermee te maken dat je aandacht vraagt voor je eigen landgenoten en oud-studenten die - om het causale verband nog maar eens te benadrukken - nog steeds geleefd hadden als Hamas op die 7e oktober geen slachtpartij had aangericht. Sta daar maar eens bij stil.
Het is makkelijk om vanuit Maastricht de HUJI te verwijten dat ze niet steeds gelijkelijk aandacht heeft gehad voor het lijden van de Palestijnen als ze aandacht vragen voor de eigen slachtoffers.
En tegenover de samenwerking met het Israëlische leger wordt dan wel nog gemeld dat de HUJI niet aan de leiband van de regering loopt.
De academische vrijheid is er goed beschermd. Studenten spreken zich uit dat “what is happening in Gaza does not need to resemble the Holocaust to qualify as genocide”. Met andere woorden: het Israëlische optreden zou ook als genocide gekwalificeerd kunnen worden. Ze roepen op tot vrede. En een professor die stelling neemt tegen degenen die niet kunnen geloven dat het Israëlische leger oorlogsmisdaden pleegt. ("an opinion piece by Prof. David Enoch, addressing those who believe that it cannot true be that the IDF is engaged in war crimes.")
Allerlei vormen van protest met verschillende politieke doelen zijn toegestaan. De HUJI onderschreef ook een verklaring van de Israëlische universiteiten dat “we too mourn the loss of innocent life in this horrific conflict and want a better future for Palestinians and Israelis both”. Dus wel degelijk aandacht voor het lijden van ook de Palestijnen.
De UM heeft haar afweging gemaakt. En heeft de deur opengezet voor tal van nieuwe discussies zoals Rianne Letschert zelf al aangeeft in De Limburger, die ze na het persbericht over het verbreken van de banden met de HUJI snel belde om uit te leggen hoe moeilijk het was om dat besluit te nemen.
"De volgende onderwerpen dienen zich al aan. Hoe we omgaan met fossiele brandstoffen bijvoorbeeld. Of over samenwerkingen met de tabaksindustrie of ons eigen defensieapparaat."
Maurice Ubags
