Gered

Es me geit verhuize moot me alles in de han pakke, of me wèlt of neet. Tot de lèste dingskes die me oets gekrege, gekoch of gevonde heet. Soms ies dat ’n hernuide oontdekking meh soms dink me: “veurwat höb iech dat in godsnaom bewaord, de klomel. ’t Is ‘ne prul en iech kin dao niks mèt. ’t Nump allein mer plaots in beslaag dus weg demèt. Opgeruimp steit netjes. Lang leve de container!”

Mien vrouw is oets goon hellepe wie in Wyck de basissjaol nao de nui locatie moos verhuize. De zolder vaan de aw sjaol moos leeg gemaak weure ie de boel woort aofgebroke. De ein verrassing nao de aander kaom oet de rekke en doeze die dao opgeslage stoonte.

Aongezeen ‘t ’n katholieke sjaol waors kaome d’r ouch väöl dinger euver ’t gelouf oet de doeze. Opins voont iemes e kazuifel, meh daan in ’t klein. E kindermodèlke. Dat waors oets door de zusters oet Wyck gemaak um de kinder op de basissjaol oet te lègke wat de preester dee aon d’n altaor stoont allemaol aon had en boe ’t touw deende.

Zoe waors d’r ‘ne albe, dat wit oonderkleid wat de preester dreug. De stola, de manipel (dreug me allewijl neet mie) dat woort door de preester aon zien linkerhand gedrage en waors vaan oersprunk bedoeld es zweitdook en daan ’t kazuifel mèt borduurwèrk. ’t Borduurwèrk stèlt ’t Lam Gods veur. 

Boet dat waors d’r ’t deukske dat de preester euver de kelk lègk es de Mès is aofgeloupe en ’t altaor weurt opgeruimp.

“Wat doen veer heimèt?”, woort gevraog en de weeg nao dee container woort al ingezat. Gelökkeg heet mien Anneke dat wete tege te hawwe en noe haange die speul al jaor bij us in de kas. Zoeget deit me toch neet weg is eus meining, en dus is ’t bewaord gebleve.

Noe de Heiligdomsvaart weer veur de deur steit rappelere veer us tot veer die dinger nog ummer höbbe en tot dao eigelek get mèt moot gebäöre. Die kleier hure toch thoes bij de historie vaan ’t Rijke Roomse Leven. Dat geldt eigelek ouch veur de katchismus dee veer in de veerde en vijfde klas vaan de liegere sjaol vaan boet móste kinne. Noe kint eine vaan us nog bepaolde passages oet de katechismus opdreune umtot dit vreuger gewoen e vereiste waors.

Dus de vraog is: “waartoe zijn wij op aarde?” en ’t antwoord is: “um zoe’n sjoen dinger zeker neet in de container te goeje!”

Jan Janssen