Inhoudsopgave
De bewoners van de Guinestraat en de Bankastraat in het Trichterveld zijn helemaal klaar met de afdeling Cultureel Erfgoed van de gemeente Maastricht. De bewoners willen investeren in vernieuwing van daken, kozijnen en zonnepanelen op exact dezelfde manier, met dezelfde aannemer en materialen, zoals sommige buren reeds gedaan hebben. Die buren hebben wel nog toestemming gekregen. Nu zegt de verantwoordelijke ambtenaar die is komen kijken: "Maar dat is goedgekeurd door mijn voorganger."
We beginnen bij Sam Fetri, wonend aan de Guinestraat 3. Hij wil graag zonnepanelen op de achterkant van zijn vernieuwde dak (aan de Tongerseweg-kant). Precies dezelfde panelen als zijn buren op nummer 1 en nummer 5 wel hebben mogen plaatsen. (zie de bovenste foto). Hij heeft wel al 200 euro legeskosten betaald, maar vervolgens nul op het rekest gekregen. Waaarom? "Meneer, dat kan ik u niet zeggen. Ik heb geen reden gekregen waarom het nu niet kan." Fetri wilde exact dezelfde volledig zwarte panelen op het dak leggen als zijn buren.
Links de nieuwe kozijnen, waarvoor Laurens Hamacher toestemming kreeg, rechts het huis van Patrick Leenders die de aanvraag 'copy-paste' indiende, maar nu moet kijken of zijn slechte kozijnen te repareren zijn.
Kozijnen
Buurman Patrick Leenders wil ook dolgraag investeren in zijn woning. De kozijnen zijn heel slecht: het hout is slecht, ze tochten. En hij wil het dak vernieuwen, want ook dat is heel slecht. Leenders: "Voor de kozijnen heb ik de aanvraag van Laurens Hamacher van nummer 5 gepakt. Zelfde houten kozijnen die een identieke uitsraling hebben als de huidige kozijnen. Ze worden geleverd en geplaatst door exact dezelfde aannemer: Eykerbouw uit Margraten. Maar ik heb geen toestemming gekregen, want ik moest eerst onderzoeken of de slechte kozijnen niet te renoveren zijn. Ik moest een rapport inleveren waaruit zou blijken dat dat niet zou kunnen. Heb ik gedaan, maar het rapport werd niet geacceopteerd. Ik moest een nieuw onderzoek laten doen en een nieuw rapport indienen. Ik heb nu de aannemer gevraagd een oordeel te geven of de kozijnen nog te herstellen zijn. Maar waar gaat dit nog over?"
Pieter Mans van de Bankastraat 11 wil een nieuw dak, want zijn huidige dak is ronduit slecht. Hij heeft buren die wel nog toestemming hebben gekregen: hun dakpannen (zie foto hierboven) zien er nog een stuk nieuwer uit. Mans: "Ik ga maar afwachten, want ik kom er niet achter waar ik nu aan toe ben. Ik heb nog geen vergunning gekregen."
Moedeloos
De bewoners van de Guinestraat wilden ook de hemelwaterafvoer aanpakken. Met name de bewoner van nummer 7 wilde daarmee beginnen. Patrick Leenders: "We wilden dat overal hetzelfde maken. De straat zou er echt op vooruit gaan. Maar ook dat laten we nu maar zitten. Je wordt er moedeloos van."
Heerlijk
Laurens Hamacher van de Guineastraat nummer 5 is eigenlijk de enige die precies heeft kunnen doen wat hij wilde: zijn woning zo fraai mogelijk verduurzamen. "Ik heb een nieuw dak, zonnepanelen en nieuwe kozijnen. Het is nu heerlijk wonen in huis. Geen tocht meer. Geen gaten in de dakpannen meer. Makkelijk ging het niet, maar het lukte wel."
Brief
De bewoners hebben in juni een uitgebreide brief naar het college van burgemeester en wethouders gestuurd. nadat de gemeenteraad de motie-Heine had aangenomen, waarin de raad afdwong dat het monumentenbeleid soepeler moet. Nu moeten ook de belangen van verduurzaming en van bijvoorbeeld het creëren van woningen worden meegewogen. Het mag niet zo zijn dat minieme details tot ellenlange procedures leiden.
Balk
De motie werd aangenomen nadat de afdeling cultureel erfgoed een loopgravenoorlog was begonnen met Tom Schilderman, de eigenaar van een pand aan de Kleine Staat. Hij kortte een - onzichtbare - houten balk in omdat dat op een ingediende tekening was goedgekeurd. De afdeling cultureel erfgoed kwam daarop terug en eist dat hij de balk terug 'aanheelt'.
Stopverfgate
Vorige week kwam 'stopverfgate' naar buiten. de afdeling cultureel erfgoed eist van een Kerkraadse eigenaar van een pand in de binnenstad dat hij vermolmde kozijnen restaureert met oud glas en met stopverf. Een oplossing die technisch uit de tijd is. terwijl de eigenaar de huidige kozijnen identiek maar wel nieuw wil laten namaken door een ambachtelijk timmerbedrijf. Deze eigenaar heeft drie externe adviseurs in de arm genomen en het lukt hem niet de vergunning te krijgen.
Uiterlijk
De twee rijtjes woningen aan de Guinestraat en aan de Bankastraat zijn qua uiterlijk in de afgelopen vijftig jaar al steeds meer gaan verschillen. Sommigen bewoners hebben rolluiken, andere niet. Steeds andere types rolluiken met andere kleuren. Sommige bewoners hebben airco's aan de gevel hangen, andere niet. Bij een woning is een terras/balkon heel fors uitgebreid over de tuin heen. De voordeuren zijn in de loop der tijd her en der vervangen en nu dus verschillend. Een van de woningen aan de Bankastraat wordt gebruikt als vakantiehuis. "De eigenaar heeft ons laten weten dat hij het wel gelooft: laat maar gaan totdat het vanzelf in elkaar valt. Dan zal de gemeente wel wat soepeler zijn. Ik ga niks meer doen", zo hebben de andere bewoners te horen gekregen.
Huurders
De woningen aan de Guineastraat zijn jarenlang verhuurd geweest door een woningcorporatie. In 2012 kregen de zittende huurders de kans om hun woningen te kopen — "een kans die velen van ons met overtuiging hebben gegrepen, in de veronderstelling dat we daarmee zeggenschap en verantwoordelijkheid kregen over ons eigen huis", schreef Leenders al in de brief naar het college.
Kosten
"Pas in 2015, drie jaar ná de aankoop, zijn de panden plotseling en zonder overleg of inspraak tot gemeentelijk monument verklaard. Deze status werd ons feitelijk achteraf en zonder keuzemogelijkheid opgelegd. Sindsdien zijn wij als particuliere bewoners geconfronteerd met een beleid dat hoge eisen stelt, geen ruimte biedt voor maatwerk en nul financiële steun of tegemoetkoming kent — zelfs niet bij torenhoge kosten voor herstel en renovatie."
Origineel
Leenders in de brief: "Wij lopen in de praktijk tegen de volgende problemen aan. Beperkingen zonder historische basis. Veel onderdelen van de woningen zijn al ruim vóór of rond de verkoop aangepast of vervangen (zoals deuren, kozijnen, trappen). Toch worden wij verplicht om deze onderdelen te nu 'restaureren' naar een “originele staat”. Leenders noemt die eis onredelijk.
Steun
Hij wijst er ook op dat de bewoners geen enkele financiële ondersteuning krijgen. "Ondanks de monumentenstatus krijgen wij geen recht op subsidies of hulp. Alle (dure) aanpassingen en restauraties moeten volledig uit eigen zak betaald worden. Voor bewoners met een modaal inkomen is dit een ondraaglijke last."
Ontmoedigd
En de frustratie van de bewoners is dat ze graag willen investeren. "Maar verduurzaming en onderhoud worden ontmoedigd. Iedere vorm van isolatie, renovatie of energiebesparing wordt onderworpen aan langdurige procedures, strikte voorwaarden of simpelweg geweigerd. Hierdoor wordt noodzakelijk onderhoud uitgesteld of zelfs vermeden, met alle risico’s van dien."
Van onze partner
Maurice Ubags
Maurice Ubags
