Ir. Paping: "17,5 miljoen euro stroom uit Maas"

Inhoudsopgave

Soms krijgt de redactie mails waarvan je denkt: dat kan niet! Dat is te mooi om waar te zijn. Zo ontvingen we ook een mail van ir. Lambèr Paping. Hij las in De Nieuwe Ster over de discussie om al dan niet op het Lanakerveld windmolens te plaatsen. Daar is een veel beter alternatief voor volgens Paping: de Maas. Gebruik het verval bij de stuw van Borgharen en je wekt jaarlijks voor 17,5 miljoen euro aan stroom op.

We plaatsen eerst zijn betoog, dat in een enkele alinea veel vakjargon bevat. Daarna hebben we ChatGPT gevraagd om de rekensom te controleren. Dat heeft ChatGPT gedaan en het AI-programma voegt daar uit eigen beweging nog iets aan toe. Niet alleen de rekensom is juist, ook de aannames die daaraan ten grondslag liggen kloppen.

Reden om te kijken: wie is Lambèr Paping eigenlijk? Op internet vinden we genoeg achtergrond. Universiteit Eindhoven, universiteit Delft. 32 jaar ingenieur geweest van Dow Chemical. Nu mede-eigenaar van Pure Energy Water & Air BV. Gevestigd in Hulst, Zeeland.

Op YouTube vinden we een filmpje uit 2022, waarin Paping tijdens een inspiratiebijeenkomst van Waterschap Limburg aan een expertpanel zijn idee om de wateroverlast in Zuid-Limburg tegen te gaan verdedigt.

Laten we beginnen met zijn betoog.

De stad Maastricht laat uniek 20 MWe (megawatt elektrisch) “als continu netto geleverd vermogen” onbenut gebaseerd op de 220 m3 per seconde doorsnee Maas waterdebiet bij ‘n effectief hoogteverschil van om en nabij tien meter ter hoogte van de bestaande stuw van Borgharen.

Deze alinea wordt qua vakjargon wat moeilijk leesbaar, daarna is het redelijk goed te volgen. In tegenstelling tot zonne,- en windparken is natuurlijk opgestuwd watervermogen juist niet onverwacht intermitterend waarbij tevens ingespeeld kan worden ter preventiering van netwerkcongestie door juist gedurende de dag-nacht-cycli de Maas-waterhoogte te variabiliseren met om en nabij ‘n meter waterkolom aanpassing zonder daarbij de binnenvaart te maltraiteren.

Dit naast de deur liggend vermogen representeert bij zelfs maar ’n dubbeltje per kWhe vergoeding ’n waarde stroom van 2.000 € per uur, zijnde equivalent aan bijna 20 miljoen jaarlijkse opbrengst voor de collectieve pot.

Appels met appels vergelijken, die 20 MWe als continu lokaal groen vermogen
is anderhalf promille van ’t opgewekte electra-vermogen van geheel
Nederland, terwijl de Maastrichtse bevolking zes à zeven promille uitmaakt.
Kortom, dit gebruik van de bestaande stuw is ’n minimum noodzakelijkheid als
’t meest laaghangende lokale fruit voor de regio.

Voor de liefhebber, de GWe electra-distributie-kabels liggen er al richting Heerlen-Aken, Liège alsmede naar Maasbracht zijnde Holland, dus wie doet je wat. Tevens is daarmee ook ’n effectieve bestaande verbinding gelegd met de nabijgelegen vele decennia goed functionerende waterbekkens Coo-Trois Ponts alsmede Vianden ten bate van electra-opslag-capaciteit uitgedrukt als één GWe gedurende vijf uren, dus zonder geopolitieke zeldzame metalen, milieubelastende en dure kort-functionerende batterijsystemen.

Ontwerp zou dan moeten zijn om juist vijfmaal meer waterturbines te
installeren die daarmee 100 MWe gewenst intermitterend kunnen leveren ‘s
nachts alsmede bij windstilte wanneer de electraprijzen maximaal zijn
gedurende die kortstondige tijdsvakken. Twee vliegen in één klap. Wallonië
maakt hier reeds gebruik van bij diezelfde Maas, nabij Pont-barrage de
Monsin & barrage de Lixhe iets ten zuiden van Eijsden.

Hollandse wet-, en regelgeving maltraiteert gedurende de afgelopen decennia deze unieke kans uitsluitend gebaseerd op verminderde vismigratie, terwijl de stuw er al ligt en men beter de bestaande vistrap glooiender zou kunnen gaan uitvoeren.

Gebaseerd op ’n kapitaal van slechts 1.000 € per geïnstalleerd kWe
waterturbine vermogen inclusief auxiliaries en uitgaande van 100 MWe
geïnstalleerd vermogen blijft ’t kapitaal beperkt tot slechts 100 miljoen
euri = koopje . . . . ., rappel, want de stuw ligt er al.

Kortom, denk ‘ns na over deze mogelijkheid, die daarenboven ook nog ‘ns
weinig kapitaal kost want de stuw ligt er al, alsmede heb overleg met andere
belanghebbenden zodat er boeiende vervolgrapportage kan volgen bij de Ster.

We hebben Chat-GPT gevraagd het betoog na te rekenen voor ons. Dit is het antwoord:

Laten we de berekening stap voor stap controleren op juistheid en aannames:

Gegevens in de tekst:

Vermogen: 20 MWe (megawatt elektrisch) – dus 20.000 kW
Waarde per kWh: €0,10
Dus: opbrengst per uur = 20.000 kWh × €0,10 = €2.000 per uur ✅
Jaarlijkse opbrengst: €2.000/uur × 8.760 uur/jaar = €17.520.000 per jaar
→ In de tekst staat "bijna 20 miljoen", wat realistisch is bij benadering ✅

Technische haalbaarheid van 20 MWe

Nu de kritische vraag: kan je 20 MWe opwekken met 220 m³/s water en 10 meter verval?

De formule voor hydraulisch vermogen is:

P=η⋅ρ⋅g⋅Q⋅HP=η⋅ρ⋅g⋅Q⋅H

Waar:

ηη = rendement (typisch ~0,9 voor moderne turbines)
ρρ = dichtheid van water ≈ 1000 kg/m³
gg = 9,81 m/s²
QQ = debiet = 220 m³/s
HH = verval = 10 m

Invullen:

P=0,9⋅1000⋅9,81⋅220⋅10= 9.438.200 watt= 19,44 MWP= 0,9⋅1000⋅9,81⋅220⋅10= 19.438.200 watt= 19,44 MW

➡️ Conclusie: Bij een debiet van 220 m³/s en een verval van 10 meter, met 90% rendement, is het elektrisch vermogen inderdaad ca. 19,4 MW, dus 20 MWe is een redelijke afronding. ✅

Eindoordeel:

✔️ De rekensom klopt technisch én economisch binnen redelijke aannames: