Inhoudsopgave
Leef Mestreech,
Deze week was het mooiste nieuws afkomstig van collega Goes en zijn wederhelft. Afgelopen woensdag om 12.42 uur zijn Maarten en Jaimi namelijk de trotse ouders van dochtertje Lucie geworden. 2425 gram woog de kleine spruit en moeder en dochter maken het goed. In het kader van vooruitzien is regeren, zal ik haar binnenkort uitnodigen op de redactie van De Nieuwe Ster voor een kleine spoedcursus, zodat ze weet wat papa nou precies doet bij de grootste krant van Maastricht. En wie weet, wordt ze wel enthousiast om straks samen met haar vader de toko te runnen als de oudjes Eberson, Ubags en Van der Linden met pensioen zijn.

En dan de temperaturen in de afgelopen week. Het werd de warmste 1 juli ooit gemeten. Uitgerekend op die dag kwam de gemeenteraad bij elkaar om de kaderbrief 2026 te bespreken en 'en passant' ook nog 39 moties en een paar amendementen de revue te laten passeren. Dertien uur hadden de politici nodig om het klusje te klaren. Waarschijnlijk gingen door de hoge temperaturen sommige zaken wat sneller door de politieke trechter. Waaiers werden van stal gehaald, ijsjes werden uitgedeeld en ook de kleding kreeg bij het merendeel van de deelnemers een andere look. U kunt zich voorstellen dat ik not amused was toen ik de foto's van deze zomerkleding voorbij zag komen, want ik heb altijd van mijn collega's te horen gekregen dat ik in 'jasje-dasje' moet verschijnen, ongeacht de temperaturen.

Voor mij had er nog een veertigste motie toegevoegd mogen worden, namelijk een asbak voor de ingang van de raadszaal. Wat mij betreft gaat die de geschiedenis in als 'de vergeten motie'.

Voorafgaand aan de marathonvergadering had Tiny Meese van Partij Veilig Maastricht zich geestelijk voorbereid. Niet met yoga of mindfulness, maar door haar jaarlijks bezoek aan de TT van Assen. Nee, TT staat niet voor Total Timeout, maar voor Tourist Trophy. De TT van Assen is een jaarlijkse motorrace. Het is een van de oudste en meest prestigieuze motorraces ter wereld, en maakt deel uit van het MotoGP wereldkampioenschap. Hoe Tiny het voor elkaar krijgt, weet ik niet, maar ook daar haalde ze de media.
Beeld: RTV Drenthe
Wie ook de media haalde is de 18-jarige violist Romeo Midol uit het Belgische Namen. Hij was helemaal naar Maastricht gereisd om in het centrum het 'voorprogramma' van Rieu te spelen. Helaas duurde dat voor Romeo maar een half uur. Ondanks dat hij een vergunning had om op straat te spelen, mocht hij niet zijn kleine versterker gebruiker. De handhavers wezen hem daar op en gaven hem een waarschuwing. Volgens de regeltjes volledig correct van de handhavers, maar het was wel sneu voor Romeo. Met zijn mini-concertje wilde hij graag geld inzamelen voor een nieuwe viool. Ik stel voor dat André hem uitnodigt voor een van zijn concerten. Succes verzekerd en wie weet heeft de Maestro nog ergens een viool liggen als dankjewel.
Als het om regeltjes gaat was de motie van de SP om het meldpunt voor vermoedens van bijstandsfraude bij Sociale Zaken Maastricht-Heuvelland per direct te stoppen, een mooi voorbeeld. Volgens de partij moet de mens centraal staan en niet het wantrouwen. De stekker moet dus uit de 'kliklijn'. "De stress, angst en sociale schade die ontstaat door het bestaan van dergelijke meldpunten draagt bij aan stigmatisering en sociale uitsluiting, terwijl juist vertrouwen, begeleiding en maatwerk centraal zouden moeten staan", beargumenteerde fractievoorzitter Jack van Gelooven. Hij nodigde alle raadsleden uit "om in de toekomst te gaan denken in vertrouwen en niet wantrouwen". Hier ben ik het volledig mee eens, maar aan de andere kant hoeft iemand die zich keurig aan de bijstandsregels houdt, zich geen zorgen te maken, lijkt me. Moet je zwijgen als iemand die in de bijstand zit, iedere morgen zijn auto met gereedschap laadt en om vijf weer thuis is of in de garage een provisorische kapsalon heeft ingericht? Dacht het niet, want ook hier gelden - net zoals voor Romeo - de regeltjes. Ik zal ze nu wel ongelooflijk om mijn oren krijgen van de SP, maar vertrouwen is goed, controle is beter. Zeker anno 2025.
Deze week heb ik ook met enige verbazing de evaluatie van Vastelaovend 2025 in Maastricht gelezen. Op drukte bij de Stumpkeszitting en wat geluidsklachten na was alles blijkbaar prima verlopen. Ik meen me toch te herinneren dat het steeds drukker en onaangenamer wordt in de stad, de technokarren de haren van de 'ouderwetse' carnavalist overeind laat staan, de jeugd flink stond te matten op het Vrijthof en op hetzelfde plein meer boem, boem, boem was te horen dan Sjeng Aon De Geng. Bij het OLS ontstaat oorlog als je ook maar iets aan de traditie wil veranderen, maar Vastelaovend wordt steeds meer een festival. Ik zou willen dat de Vastelaovend wat meer 'vechtlust' voor de traditie heeft en wat minder 'chasse patate'.

Veer zeen us!
Oscar
