Inhoudsopgave
Maastricht, een stad vol allure en historie, staat voor een cruciale uitdaging. De hardwerkende middenklasse, de ruggengraat van onze samenleving, voelt zich in toenemende mate niet meer thuis in Maastricht.
Laten we eerlijk zijn: veel startende gezinnen verlaten de stad. De afgelopen jaren zien we een duidelijke verschuiving; ze trekken naar omliggende gemeenten, naar Bunde, Eijsden, Gronsveld en zelfs de middenklasse volgt de hogere inkomens over de grens naar België. Ze zoeken daar wat ze in Maastricht niet meer vinden: een betaalbare woning in een prettige wijk, waar de middenklasse ruim onthaald wordt en niet als vijand gezien wordt.
Parkeerbeleid als wegpestmaatregel
Een van de meest zichtbare symptomen van dit probleem is ons parkeerbeleid. Het invoeren van betaald parkeren in steeds meer wijken wordt door veel Maastrichtenaren niet gezien als een duurzaamheidsmaatregel of tegen overlast, maar als een wegpestmaatregel. Het zorgt voor weer een financiële last voor een normaal gezin met een auto. De auto is voor de middenklasse vaak onmisbaar voor werk, boodschappen, uitjes met de kinderen en het sociale leven. Dit beleid raakt hen direct en dwingt hen tot een simpele gedachten: "Is het nog wel te betalen om hier te wonen? Zijn we nog wel welkom? " Een tegen argument is uiteraard dat jongeren tegenwoordig geen auto meer willen. Dat is echter niet waar. Het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid geeft aan dat bij onderzoek in 2014 men ervan uitging dat het lage autobezit van millenials met name komt door omstandigheden zoals geen eigen woning met parkeerplaats en onvoldoende inkomen. In recenter onderzoek in 2019 blijken de gedachten uit 2014 inderdaad te kloppen en hebben jongeren de achterstand in autobezit massaal ingehaald.
Bouwbeleid dat het evenwicht verstoort
De uittocht van de middenklasse is echter een veel breder probleem dan alleen parkeren. Het ligt ten grondslag aan ons woonbeleid. De gemeente legt bij nieuwe bouwprojecten de nadruk op een percentage van 40% betaalbare woningen, vaak met de focus op sociale huur als die onvoldoende in de wijk aanwezig is. Dit klinkt nobel, maar de realiteit is dat dit leidt tot een onbalans in de wijken. Uit recent onderzoek van het Economisch instituut voor de bouw blijkt ook nog eens dat het averechts werkt, je krijgt minder en kleinere woningen omdat de doorstroming stokt. Met een rekenvoorbeeld geven zij aan dat het in Nederland tussen 2022 en 2030 wel om 158.000 woningen minder kan gaan door deze kunstmatige regels. Daarnaast de onwil van de gemeente op uitbreiding zorgt ervoor dat er steeds meer mensen in kleine stadswoningen gedwongen worden. Waarom niet een nieuwe wijk met twee onder een kap woningen? Waar de middenstand in Sittard- Geleen in een twee onder een kap of hoekwoning woning leeft 30,3 % van het aantal woningen, verblijft de middenstand van Maastricht met 16,1% veelal in een appartement of tussenwoning . Veel middenklassengezinnen, die hun leven lang hard hebben gewerkt voor hun koopwoning, willen simpelweg niet in de directe nabijheid wonen van een te grote concentratie sociale huur.
Samenleving
Dit is geen kwestie van vooroordeel, maar van de menselijke wens om in een stabiele en sociale omgeving te wonen. Als je Sittard-Geleen bekijkt is de verdeling veel gezonder, met 59% koopwoningen en een Gemeente Maastricht waar nog slechts 38% koopwoningen zijn. Dan zie je dat de groep waar onze samenleving op drijft veel kleiner is.
Terug naar een gebalanceerd Maastricht
De VVD wil een einde maken aan deze ongezonde ontwikkeling. Wij willen een evenwichtige stad waar alle lagen van de bevolking zich thuis voelen. Dit betekent dat we het roer moeten omgooien.
* Slimmer bouwen: Laten we de focus verleggen van een rigide percentage naar zoveel mogelijk kwaliteit voor onze inwoners. Bouw meer midden huur en koopwoningen, zodat ook de middenklasse een kans heeft in Maastricht en mensen kunnen doorstromen naar grotere woningen. Creëer nieuwe buurten waar starters, doorstromers en gezinnen van alle inkomensgroepen naast elkaar kunnen wonen.
* Parkeren op maat: Stop met de ondoordachte uitbreiding van betaald parkeren. Betaald parkeren moet alleen worden ingezet bij concrete en aantoonbare overlast. Zorg voor een groot parkeerterrein voor studenten zodat ze niet de buurten in gaan. Laten we van de auto geen vijand maken voor de hardwerkende Maastrichtenaar, maar bewust zijn dat het een essentieel middel is voor mobiliteit.
* Investeren in buurten: Investeer niet alleen in stenen, maar ook in het sociale weefsel van wijken. Werk samen met bewoners en ondernemers om buurten te creëren waar mensen trots op zijn, waar ze zich veilig voelen en waar iedereen graag wil wonen.
Maastricht kan en moet een stad zijn voor iedereen. Laten we samen werken aan een gemeente waar de middenklasse niet langer het gevoel heeft te moeten vertrekken, maar juist de basis vormt voor een bloeiende en gebalanceerde toekomst.
Guiseppe Noteborn
Maastrichtse VVD
Bronnen:
1. Verklaringen voor de verschillen in autobezit bij Nederlandse huishoudens, Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid, Februari 20222. Betaalbaar wonen in Nederland, Economisch instituut voor de bouw april 20253. https://allecijfers.nl/gemeente/maastricht/4. https://allecijfers.nl/gemeente/sittard-geleen/
