Inhoudsopgave
SINT-PIETER
In september 1963 stond fotograaf G.J. (Gerard) Dukker op de Sint-Pietersberg. Zijn lens was gericht naar de achterzijde van de kerk van Sint-Pieter boven. Links, in de verte, zien we Huis de Torentjes liggen, het bekende kasteelachtige landhuis dat tegenwoordig eigendom is van André Rieu. De in neogotische stijl gebouwde kerk op de berg, toegewijd aan de Allerheiligste Verlosser en de H. Petrus, werd in 1875 gewijd door de Roermondse bisschop Joannes Augustinus Paredis.
Huis de Torentjes heeft een lange en rijke geschiedenis met talloze opeenvolgende eigenaren. Tijdens het Franse beleg van Maastricht in 1794 liep het huis zware schade op, waardoor het onbewoonbaar werd. Op 18 maart 1795, toen Maastricht onder Franse bezetting stond, wisselde Huis de Torentjes van eigenaar. Martinus Claessens, gehuwd met zijn nicht Catharina Jaspers, kocht het kasteeltje voor 7.000 gulden, een relatief lage prijs. Door de zware beschadigingen tijdens het Franse beleg was de waarde sterk gedaald. De verkoop en eigendomsoverdracht werd vastgelegd in een akte, opgesteld door notaris Lambert Hendrik Wouters.
Martinus Claessens was ten tijde van de aankoop eigenaar en bewoner van de bekende herberg de Roode Haan, gelegen langs de Maas aan de voet van de Sint-Pietersberg. Nadat Martinus in 1820 als weduwnaar overleed, werd Huis de Torentjes bij de verdeling van zijn nalatenschap toegedeeld aan zijn oudste zoon Winandus Claessens, gehuwd met Maria Ida Lemperé.
In de krant Le Courrier de la Meuse werd op 30 oktober 1886 een advertentie geplaats waarin werd aangekondigd dat notaris Dumoulin, gevestigd in de Capucijnenstraat, op 15 november in het openbaar zou verkopen ‘Het Buitengoed, genaamd de Torentjes, op 20 minuten afstand van Maastricht, zeer aangenaam gelegen langs het Kanaal en dicht bij de kerk, bestaande uit een sedert weinige jaren geheel gerestaureerd Heerenhuis, bevattende 10 kamers, 2 keukens en 3 kelders, voorts een ruim terras, werkmanswoning, 2 tuinen beplant met zeer fijne fruitboomen en een perceeltje boomgaard.’
Bron informatie: www.delpher.nl / Archief van de Maastrichtse notarissen, berustende bij het Historisch Centrum Limburg (HCL)
GROTE STAAT
Deze foto dateert van mei 1962. Fotograaf G.Th. Delemarre richtte vanuit de Grote Staat zijn camera richting de Sporenstraat. In de zeventiende eeuw woonde in de Sporenstraat het echtpaar Lucas Bruls en Elisabeth Nijpels. Op 3 december 1656 overleed Lucas in zijn woning in de Sporenstraat. Zijn zoontje Palm Bruls was toen pas acht jaar oud. In 1667 trouwde Palm met de Sint-Pieterse Anna Meulenaers. Hun oudste dochter Elisabeth Bruls (gedoopt in de Sint Nicolaaskerk op 18 november 1668) zou via haar huwelijk met Sint-Pieternaar Herman Gorren een voormoeder worden van een aanzienlijk deel van de Maastrichtse bevolking met Sint-Pieterse wortels.
Op de hoek van de Sporenstraat en de Grote Staat ligt het pand met huisnummer 45. Toen de foto werd gemaakt, was hier het café Prins van Oranje te vinden. Reeds in negentiende verscheen de naam van dit pand, Prins van Oranje, in advertenties in kranten. Vanaf het begin van de vorige eeuw duikt de Prins van Oranje in kranten op als koffiehuis en café. In de Prins van Oranje werd niet enkel gedronken, zo blijkt uit een advertentie die op 13 november 1915 werd gepubliceerd in de Limburger Koerier. Drie dagen lang zou kanariekweker J. Anijs uit Helmond aanwezig zijn ‘met een groote collectie Saksische Kanaries’. Het kanarie-evenement werd aangeprezen met de woorden ‘prima zangers, lage prijzen. Komt hoort en ziet’.
Links van Maison Louis ligt in ’t Paradijs (het huidige huisnummer 37), destijds een café-restaurant. In december 1927 maakte in ’t Paradijs reclame voor Zeeuwse mosselen die daar genuttigd konden worden: ‘Dáár krijgt U mooie groote extra-gesorteerde voor 25 cent per portie. Dáár alleen kunt gij Zeeuwsche mosselen eten in een echte Zeeuwsche omgeving; dáár speelt voor U de Tri Phonola Vleugel en de Panatrope-spreekmachine. Dáár zult gij ook Uw vrienden aantreffen !’. Een ‘Panatrope-spreekmachine’ is een type grammofoon, in de jaren 1920 ontwikkeld door de Amerikaanse firma Brunswick.
Bron informatie: doop- trouw- en begraafregisters Maastricht, berustende bij het Historisch Centrum Limburg (HCL) / www.delpher.nl
Van onze partner
