Inhoudsopgave
De bezoekers voor de maestro die naar het Vrijthof lopen, komen alvast in de stemming, als Romeo Midol (18) uit Namen de snaren van zijn viool beroert. Hij speelt geconcentreerd en gepassioneerd. Een kleine box zorgt voor de ondersteuning. Van de Rieu-fans die even blijven staan, krijgt hij een warm applaus. Van de lokale handhavers krijgt hij al snel een waarschuwing.
De waarschuwing luidt dat Midol weliswaar - volgens de handhaver - "keurig" een vergunning heeft aangevraagd bij de gemeente, maar dat het tijdens de Rieu-dagen verboden is om te spelen met een kleine geluidsbox. "We laten het deze keer bij en waarschuwing", zegt de handhaver.
Midol studeert muziek in Namen. In Engels met een Frans accent legt hij uit dat hij de eerste keer in Maastricht is. Vanuit Namen gekomen om tijdens de concerten van Rieu in de buurt van het Vrijthof geld te verdienen. "Ik spaar voor een betere viool", vertelt hij. Het publiek is in een zeer gulle bui: hij krijgt vele briefjes van vijf euro, maar ook briefjes van tien, twintig en zelfs vijftig. Rieu-publiek is niet gierig. Ze weten de straatversie van de Maestro te waarderen.
Voor Midol - zoveel is duidelijk - gaat een buitenkans verloren om serieus geld op te halen voor een beter instrument. "Ik heb dertig minuten kunnen spelen voordat ik moest stoppen." Gelaten pakt hij zijn boedeltje en loopt weg.
Romeo Midol, een van de luisterrijke figuranten buiten het afgehekte Vrijthof. Terwijl hij wegloopt, genieten de chauffeurs van Kras van een portie friet mèt.
Op het Onze Lieve Vrouweplein zit iedereen klaar. Klaar voor het toetje, klaar voor de grande opening van Rieu.
Genieten, en straks de bus weer terug zien te vinden op de Markt.
