Inhoudsopgave
Het stadhuis blijft met twee maten meten en blijft dat ook verdedigen. Als er sprake is van afwijkingen van het eigen welstandsbeleid, worden die toegestaan en wordt dat "maatwerk" genoemd. Dat bleek uit het aanbrengen van twee felverlichte witte kubussen op het Dinghuis in de historische binnenstad, dat blijkt ook nu weer met de LED-reclame die aan weerszijden van het MECC is aangebracht. De gigantische LED-schermen zijn "maatwerk".
OPINIE
In antwoorden op vragen van het CDA komt het stadhuis (wethouders John Aarts en Hubert Mackus) weer met dat toverwoord "maatwerk", dat vooral uit de kast gehaald wordt als het gaat om gemeentelijke belangen.
Wat zijn de feiten? Mediahuis Limburg vroeg voor de verhuizing naar Maastricht naar de bovenste verdiepingen van het Rabo-kantoor aan de gemeente of op het gebouw een LED-reclame aangebracht mocht worden. Dat werd resoluut van de hand gewezen: te gevaarlijk voor het verkeer. Zo'n redenering gold ook voor een LED-reclame bij de meubelboulevard van Pans aan de Fort Willemweg.
Aan de overzijde van dezelfde weg als het Rabo-DeLimburger-kantoor bij de Kennedybrug werd even later voor het MECC - gemeentelijke eigendom! - wel toegestaan dat er gigantische LED-reclames aangebracht mochten worden. Volgens het stadhuis leiden die evenwel niet af van het verkeer.
Elke Maastrichtenaar die daar langsrijdt en nieuwsgierig van aard is, weet dat dat flauwekul is. Je gaat proberen te lezen wat er allemaal te doen is in het MECC. Soms is de informatie ook nog zo gedetailleerd, dat dat niet lukt in één oogopslag en je geneigd bent langer te kijken. Terwijl je daar rijdt. Eén ding is zeker: je hebt je ogen minder op de weg dan het geval zou zijn als de LED-reclame er niet zou hangen.
Het stadhuis ziet dat allemaal anders. Citaat: "Afwegingscriteria hebben o.a. betrekking op de positie binnen het gezichtsveld, afstand tot de weg, hoogte, plaatsingshoek en afstand tot complexe verkeersituaties. Er wordt hierbij dus voornamelijk vanuit de betreffende rijrichtingen (voor zowel auto als fiets) gekeken welke gevolgen de plaatsing mogelijk heeft. In het geval van de genoemde casussen bij de Fort Willemweg en De Limburger is sprake van een situering aan of dichtbij een kruispunt of afrit. Dit zijn plekken waar automobilisten en fietsers goed moeten opletten en reclame-uitingen niet mogen afleiden. Voor het MECC geldt er een grotere afstand tot de weg en is er (vanuit de zichtrichting) geen sprake van een complexe verkeerssituatie (kruispunt of op-/afrit)."
Let op: die grotere afstand tot de weg is een drogreden. De borden zijn zo gigantisch groot, dat die paar meter extra afstand tot de weg voor wat betreft het afleiden van het verkeer helemaal niets uitmaken. En dat is natuurlijk ook de bedoeling: het heeft immers geen zin de borden op te hangen als je ze niet kunt zien vanaf de doorgaande weg.
Toegegeven wordt dat "de realisatie van een ledscherm is in beginsel in strijd met de gemeentelijke Welstandsnota 'Maatwerk in kwaliteit', waardoor medewerking enkel mogelijk is via maatwerk. De welstands- en monumentencommissie (WMC) heeft in het geval van het MECC voldoende motivatie gezien om gebruik te maken van de maatwerk-bepaling. In haar advies aan het College van B&W heeft de WMC dat als volgt gemotiveerd: “Het toestaan van een ledscherm op dit specifieke congresgebouw, op deze plek, langs het tracé A2/Kennedybrug, op grote afstand van woonbebouwing, zorgt voor een toename van de herkenbaarheid en vindbaarheid van dit congrescentrum dat een belangrijke rol in de Euregio heeft."
Hier komt de aap uit de mouw. Economische belangen hebben de doorslag gegeven! En om dat beeld te verzachten, wordt aangegeven dat de LED-reclame architectonisch een meesterwerkje is:
"Op de lange zijde van de parkeergarage van het MECC aan de Kennedyaan was reeds losse belettering om aandacht voor congressen te vragen aanwezig. Verder heeft bij de positieve beoordeling van de ledwall op de parkeergarage van het MECC een belangrijke rol gespeeld dat deze is geïntegreerd in de architectuur door aan te sluiten bij de hoogte van de bestaande liftopbouw en er een drie-dimensioneel element van te maken (lees: er is sprake van een visuele uitbreiding van de massa van de parkeergarage waarbij de bouwhoogte van de toevoeging past binnen de maximaal toegestane bouwhoogte."
Gemeente Maastricht: met twee maten is geen maatwerk. Dat is misbruik maken van macht. Détournement de pouvoir, om het in termen van bestuursrecht te zeggen. Dat is verboden, voor alle helderheid.


