Inhoudsopgave
Maastricht heeft lang onderhandeld met de eigenaren van de Entre Deux over het vestigen van een fietsenstalling van 800 fietsen. Na een intentie-overeenkomst met de Marijn&Anne Holding B.V. van de kinderen van nertsenfokker Rien Leeyen, meldt het college nu dat "de onderhandelingen over de huurprijs zeer moeizaam verlopen." In eerste instantie zou er plek moeten komen voor 3000 fietsen.
Er wordt wel nog onderhandeld, maar de.kans op succes wordt "mininmaal" geacht. Eerder berichtte de gemeente over de onderhandelingen: "De meest reële optie is om met de eigenaar van Entre Deux tot overeenstemming te komen over de huur van winkelruimte op het kelderniveau (inzet is voor een periode van 2 x 10 jaar) en mogelijk later ook op de begane grond. Op dit moment lopen de onderhandelingen met de eigenaar over de kelder waardoor we de beschikking krijgen over ruimte om 800 fietsen te stallen."
"Omdat de kans van slagen op een fietsstalling in de Entre Deux minimaal is, wordt aan een alternatieve strategie gewerkt", zo wordt nu gemeld.
Koop
De gemeente probeerde in eerste instantie een deel van de Entre Deux te kopen om er de fietsen te kunnen stallen. Dat mislukte. In de begroting voor 2025 schreef de gemeente: "Geprobeerd is om Entre Deux aan te kopen, de eigenaar wil echter alleen verhuren. Het huren van de Entre Deux leidt tot een structurele extra exploitatielast van ongeveer € 0,650 mln. Daarnaast is € 0,500 mln. investeringsbudget nodig voor fysieke aanpassingen om de stalling toegankelijk te maken."
Ondergronds
In de begroting en het coalitieakkoord is de ambitie opgenomen om het aantal fietsparkeerplaatsen in het centrum fors uit te breiden. Indien realisatie op korte termijn in bestaande panden niet mogelijk blijkt, wordt serieus gekeken naar de aanleg van een nieuwe ondergrondse fietsenstalling.
Loods
Nertsenfokker Rien Leeyen - de vader van de eigenaren van de Entre Deux - heeft eerder met de gemeente om tafel gezet over de verkoop van het Trega-Zinkwit-terrein. Leeyen had dat aangekocht om er een loods te bouwen. Het bestem,ingsplan was niet geactualiseerd en dat maakte de komst van een loods mogelijk. De politiek in de gemeente Maastricht stond op de achterste poten. Die wilde in het gebied woningen bouwen.
Tijdsdruk
Uiteindelijk kon de stad het perceel langs de Maas kopen voor 23,5 miljoen euro. Leeyen zette de gemeente daarbij onder forse tijdsdruk: meteen beslissen en anders was het aanbod van tafel.


