Inhoudsopgave
“Toen ik hier begon, namen bewoners hun eigen potjes peper, zout of nootmuskaat mee naar het restaurant”, vertelt Koen Custers (30). “Nu doen ze dat niet meer. Dat is misschien wel het mooiste compliment dat je kunt krijgen.” Het is de metafoor voor de verandering die onder leiding van Koen teweeg is gebracht. Het eten in het restaurant was niet slecht, maar het miste beleving. En die beleving is het snufje zout dat van het eetmoment een dagelijks hoogtepunt maakt.
Koen begon afgelopen februari als teamleider wonen, welzijn en zorg bij Envida. Na zijn opleiding aan de hotelschool werkte hij in de horeca: onder andere als sous-chef bij café De Tramhalte en in een managementrol bij buitenplaats Vaeshartelt. “Ik had altijd passie voor gastvrijheid, maar nooit gedacht aan de zorg”, vertelt hij. “Tot mijn tante, die bij Envida werkt, zei: ‘Koen, er komt een mooie functie bij ons, dat is echt iets voor jou.’”
Tijdens het sollicitatiegesprek voelde hij direct een klik met het verpleeghuis en het team. “Hier kon ik mijn gastvrijheidsachtergrond combineren met iets veel groters: zorgen dat bewoners een fijne dag hebben. Een dag die zomaar laatste kan zijn. Er is niets waardevoller dan dat.”
Frisse salade
Vanuit zijn functie kijkt Koen met een scherp oog naar de kwaliteit én beleving van maaltijden. “Eten is levensbehoefte nummer één. Als het mooi uitziet én lekker smaakt, eten mensen meer. Eten heeft ook een sociaal component, het zorgt voor sociale controle, gesprekken en verbinding.” Daarom verdween het oude excelsheet met kale menu’s en kwam er een menukaart met smaakvolle beschrijvingen zoals huisgemaakte zuurvlees met verse frieten en een frisse salade. “Dat is beleving”, aldus Koen. “En een beetje extra rozemarijn of mosterd kan een gerecht net bijzonder maken.”
Koen let ook op variatie en seizoensgebondenheid. “In januari geen aardbeien op de kaart, maar gerechten met producten van het seizoen en zoveel mogelijk lokaal ingekocht. En daarnaast houden we ook rekening met bewoners met slikproblemen. Iedereen moet mee kunnen eten”, legt hij uit. “Dat laatste was overigens wel even omdenken voor mij, maar dat maakt dit werk ook zo leuk.”
Beleving
Koen ziet hoe een mooi opgemaakt bord, passend servies en aandacht in de keuken het verschil maken. “Tijdens muzikale culinaire dagen komen bewoners uit hun kamers, praten ze met elkaar en genieten ze meer. Dat is gastvrijheid: een ervaring creëren, niet alleen een maaltijd serveren.”
Die aandacht gaat verder dan eten. “Het begint al ’s ochtends met die simpele vraag: ‘Heeft u lekker geslapen?’ Dat kost niets, maar kan iemands dag maken. Veel bewoners hebben weinig of geen bezoek meer; dan zijn wij soms hun enige contactmoment.”
Waardering
Voor Koen voelt het alsof hij hier zijn plek heeft gevonden. “Ik dacht dat de horeca mijn wereld was, maar in de zorg krijg ik veel meer terug. Je kunt zoveel betekenen voor ouderen in hun laatste levensfase. Gewoon zorgen dat iemand nog een fijne dag heeft, dat is goud waard.”
Terug naar de horeca? Dat ziet Koen niet meer gebeuren. “Ik zit hier absoluut op mijn plek en zeker ook nog wetende wat voor mooie opdracht voor ons ligt als het gaat om gastvrijheid”, aldus Koen. Ook de waardering vanuit de bewoners is voor hem een bijzonder element van zijn werk. “Ons snufje zout zorgt ervoor dat we bewoners geen potjes zout meer hoeven te laten meenemen… dat zegt eigenlijk alles.”
Wil jij net als Koen de stap naar de zorg zetten? Ga naar werkenbijenvida.nl.
