Inhoudsopgave
Maastricht is hot. Voor projectontwikkelaars, architecten en bouwers. Niet alleen meer uit Nederland, maar nu ook nadrukkelijk uit het buitenland. Tijdens de grote vastgoedbeurs Provada in de zomer en deze week Expo Real in Munchen hebben de wethouders Frans Bastiaens en Hubert Mackus, en ook topambtenaren van stadsontwikkeling het project Sphinx-Noord nog eens kunnen pitchen.
"De belangstelling van partijen om in Maastricht te laten zien wat ze kunnen, was boven verwachting", zei Bastiaens gisteren bij een vooruitblik op de aanbesteding die morgen in de markt wordt gezet. Topambtenaar Fred Seijben: "We zien nu ook duidelijk interesse van buitenlandse partijen om hier een visitekaartje af te geven. Dat is echt opmerkelijk."
Kwaliteit
Maastricht heeft in de aanbesteding heel nadrukkelijk gekozen voor kwaliteit. De prijs die de stad vraagt voor de grond is naar beneden bijgesteld tot 12 miljoen euro, om zo ruim baan te maken voor een kwalitatieve invulling van het gebied. Van wonen in het groen, van ondergronds parkeren, van een goede invulling in de plinten van de gebouwen, van ontmoeten op een van de twee nieuwe pleintjes die moeten ontstaan. Voor de grond had de stad enkele miljoenen euro's meer kunnen krijgen, maar dat vertaalt zich dan in de plannen waar de markt mee komt. Die worden dan soberder, want de rekensom moet ook voor projectontwikkelaars uit kunnen.
Zelf meedenken
Bastiaens: "Als je gaat voor de hoogste prijs, krijg je ook een bepaald type inschrijvers, terwijl de inschrijvers die je wil hebben vanwege hun toegevoegde waarde dan juist afhaken. We merken nu al dat een bepaald deel van de ontwikkelaars blij is dat er weer een project komt, waarin ze zelf echt kunnen meedenken."
De aanbesteding is zo opgezet, dat na een eerste selectie drie teams uitgenodigd zullen worden voor een ontwerpwedstrijd. De wedstrijd gaat dan ook nog eens in een aantal dialoogsessies met elke partij afzonderlijk, om zo de allerbeste oplossing en het ultieme aanbod op tafel te krijgen.
De selectiecommissie zal bestaan uit de stedebouwkundige Frits Palmboom, die de overall-visie bewaakt. Tevens zal er een landschapsarchitect, een architect, een deskundige mobiliteit en parkeren en een professor van de TU Delft zitting nemen, die niet alleen gespecialiseerd is in duurzaamheid in bijvoorbeeld materialen, maar ook in sociale duurzaamheid.
Geen cherry picking
Camiel Kruchten: "We geven de markt maximale ruimte om met slimme oplossingen te komen." Fred Seijben: "We moeten wel over alle plan heen naar elke inschrijver individueel de integriteit waarborgen." De gemeente gaat dus niet elementen van de ene inschrijver overbrengen naar het plan van een andere inschrijver. "We gaan niet aan cherry picking doen." De twee teams die uiteindelijk afvallen, krijgen overigens wel een beperkte rekenvergoeding voor hun werk.
Aanbesteden op kwaliteit lijkt de nieuwe norm in Maastricht te worden. Ook bij het Landbouwbelang werkte dat uitstekend. Kruchten: "We hebben vragen aan de markt gesteld die soms tegenstrijdig leken. Maar juist dan komen er vondsten boven water die je nooit zelf bedacht zou hebben. Een loods gebruiken als doorgang bijvoorbeeld. Door zo te werken hebben we meer monumentale waarde kunnen behouden."
Innovatieve oplossingen
Ook bij de aanbesteding van de infrastructuur voor het nieuwe Limmel aan de Maas (voorheen het Trega-Zinkwit terrein) wordt nadrukkelijk gezocht naar een aannemer die meedenkt en met innovatieve oplossingen komt. Het gaat om de aanleg van het warmtenet, om kabels en leidingen, om wegen, om de waterhuishouding. Dat moet samen een logisch geheel worden. Omdat ook hier prijs niet het leidende criterium wordt bij de selectie, kan de gemeente een andere type partijen binnenhalen dan de prijsvechters. "Op de dag van de publicatie van de aanbesteding voor Trega-Zinkwit waren er al negen downloads van de aanbestedingsstukken."
Niet nieuw
De aanpak om de markt zelf uit te dagen de slimste oplossingen aan te dragen is overigens niet nieuw. De aanbesteding van de A2-tunnel was zo opgezet, dat de partij met de beste oplossing tegen de gunstigste offerte het werk kreeg. De aanleg van de tunnel werd gekoppeld aan een 'vette bonus' voor de winnaar om bovengronds woningen en appartementen te mogen bouwen. Die konden het geld dat ze daarmee zouden kunnen verdienen voor een deel verrekenen met hun prijsopgave voor de tunnel. Uit deze ideeënstrijd kwam uiteindelijk de vrij unieke dubbellaagse tunnelbak, zoals we die nu kennen, als beste ontwerp uit de bus.

