Inhoudsopgave
Paleontoloog Dr. John Jagt heeft zondag in de ENCI-groeve officieel de Zilveren Spijker geplaatst door in aanwezigheid van genodigden, partners en vrienden van Natuurhistorisch Museum Maastricht en Natuurmonumenten.
Met de Zilveren Spijker vragen NHMM en Natuurmonumenten blijvend aandacht voor de unieke geologische waarde van de ENCI-groeve en het wereldberoemde Maastrichtien. De Zilveren Spijker is voor het publiek te zien vlakbij het Groevepaviljoen Sint Pietersberg van Natuurmonumenten.
Dat melden het Natuurhistorisch Museum en Natuurmonumenten.
Het Maastrichtien is een internationaal erkend geologisch tijdvak dat zijn naam dankt aan onze stad. Het beslaat de periode van 72 tot 66 miljoen jaar geleden en vormt het laatste hoofdstuk van het dinotijdperk. Zuid-Limburg zag er toen heel anders uit dan nu. Er was hier toen een warme, ondiepe zee vol leven, van schelpen en haaien tot de beroemde Mosasauriërs. In deze periode leefden ook iconische dieren zoals de Tyrannosaurus rex. Het tijdvak eindigt met de massa-extinctie waarbij vrijwel alle dinosauriërs verdwenen en het tijdperk van de zoogdieren begon.
De naam ‘Maastrichtien’ werd in 1849 geïntroduceerd door de Luikse geoloog André Hubert Dumont (1809–1857). Tijdens veldwerk op de Sint-Pietersberg ontdekte hij dat de mergellagen hier sterk afweken van gesteenten elders in Europa. Zijn indeling groeide later uit tot een internationaal aanvaarde geologische standaard, waarmee Maastricht wereldwijd op de kaart is gezet.
De Zilveren Spijker is een speelse verwijzing naar de internationale Golden Spike, het ijkpunt waarmee officieel het begin of einde van geologische tijdvakken wordt vastgelegd. Hoewel dat in de ENCI-groeve niet letterlijk mogelijk is, biedt de groeve een uniek inkijkje in het Maastrichtien. De kalksteenlagen en hun fossielen vertellen het verhaal van de tropische zee die hier miljoenen jaren geleden aanwezig was.
Maurice Ubags
