Inhoudsopgave
Leef Mestreech,
Deze week stond natuurlijk in het teken van het overlijden van paus Franciscus op 88-jarige leeftijd. Op paus Leo XIII (93 jaar) na, was hij de oudste paus in de geschiedenis van de Rooms-Katholieke Kerk. De Argentijnse kardinaal Jorge Mario Bergoglio begon zijn pontificaat in 2013 met de woorden 'Fratelli e sorelle, buonasera' (Broeders en zusters, goedenavond) en beëindigde het afgelopen paaszondag met de plechtige zegen urbi et orbi (voor de stad en voor de wereld).
Op lokaler gebied, Maastricht dus, was het de week van de euro's. Zo wil minister Eppo Bruins dat universiteiten vanaf 2026 geen publieke middelen meer inzetten voor commerciële diensten. Concreet betekent dit dat studenten dan niet meer met korting kunnen sporten bij UM Sport. Opmerkelijk als we zien wat de overheid allemaal aan betutteling doet om iedereen gezonder te laten leven. Wie nog een kroketje uit de muur trekt, wordt bijna met pek en veren het land uitgejaagd. Maar wat extra financiële stimulans om te sporten, wordt de nek omgedraaid onder het mom "Europese regels verbieden deze staatssteun".

Waar het geld wel nog rijkelijk vloeit, is tijdens Magisch Maastricht. De gemeente heeft berekend dat een bezoeker van het kerstevenement op het Vrijthof vorig jaar gemiddeld 115 euro uitgaf. Meer dan honderd euro per persoon! En dat is ook nog eens gemiddeld 17 euro minder dan in 2023. Natuurlijk zullen hier ook hotelovernachtingen, parkeren en andere zaken in verwerkt zijn. Maar deze bedragen laten wel steeds meer zien wat arm en rijk, wel en niet kan. Ik weet zeker dat paus Franciscus, die bekend stond om de kloof tussen arm en rijk te willen verkleinen, hier nooit zijn zegen over zou hebben uitgesproken. "Deze economie doodt", zei hij ooit. "Het is de economie van uitsluiting en ongelijkheid." Ik ben geen rooms-katholieke columnist, maar hoe deze paus voor, naast en achter de minderbedeelden stond, sprak mij enorm aan. Als we allemaal een heel klein beetje paus Franciscus zouden zijn, zou dat al heel veel helpen. En dat is iets heel anders dan campagnepetjes voor 2028 verkopen. Toch... meneer Trump.

Ook in de schatkist van onze gemeente rammelden de euro's flink afgelopen week. Of beter gezegd, moeten ze nog flink gaan rammelen, want van de 900.000 euro van het Rijk om de jongerencultuur te stimuleren, is in de afgelopen drie jaar door de gemeente maar de helft benut. 2022, 2023 en 2024 was ook de looptijd voor de subsidie. De gemeente heeft echter een paar slimme onderhandelaars aan boord, want ze krijgen nu van het Rijk nog de kans om de resterende 450.000 euro in 2025 uit te geven. Collega Ubags heeft natuurlijk een punt in zijn opinie van afgelopen week waarin hij vindt dit van de zotte is. Als het blijkbaar niet lukt om in drie jaar tijd het volledige bedrag in te zetten voor de jongerencultuur, boek je het gewoon terug naar het Rijk. Ook dan komt het weer bij ons als burger terecht. Je gaat het niet geforceerd uitgeven omdat het op moet. Ubags pleit om met bestuurlijk-financieel Calvinisme zuinig om te gaan met overheidsgeld. Zoals gezegd, hij heeft een punt. Maar... stel de gemeente had dit geld teruggeboekt naar Den Haag, dan was weer de pleuris uitgebroken omdat het stadhuis zomaar geld het putje laat aflopen dat bestemd is voor de jongeren. Soms kun je het als gemeente simpelweg nooit goed doen.

Waar de gemeente het in ieder geval niet goed heeft gedaan, is te zien op onderstaande foto. Plaats delict: het trappenbordes van het stadhuis aan de Markt.

Heeft u het foutje ontdekt? Nee, niet? Dan ga ik u helpen. Het bord bestaat uit tekst en uit een pictogram. De tekst in drie talen: Opgepast, Achtung en Attention. Blijkbaar was er ook nog de behoefte om uit te leggen dat het de trap is waar het gevaar loert. Prima, zou je denken. Maar die tekst (keurig gelamineerd) wordt uitgerekend over het pictogram van een vallend mannetje geplakt. Dat pictogram staat er niet voor niets op, want dit is voor mensen die laaggeletterd zijn of de Nederlandse, Duitse en Engelse taal niet machtig zijn. Laat staan dat een laaggeletterde Franstalige Belgische madame de trap van het stadhuis wil bestijgen... au secours, au secours.
Mocht die Belgische madame hierover bezwaar willen maken bij de afdeling communicatie van de gemeente, loopt ze de kans dat niemand de telefoon oppakt. Een appje sturen? Ook hier de kans dat als antwoord komt: 'mij nie appen'. Als de afdeling communicatie namelijk in overleg gaat, gaan de mobiele telefoons niet alleen uit, maar worden ze ook nog eens opgeborgen in een speciale box. Hierdoor ligt de focus bij de sprekers tijdens de vergadering en niet bij het schermpje. Klasse! Bij de afdeling communicatie hebben ze het begrepen. Ik heb dit idee ook proberen te lanceren bij mijn collega's, maar terwijl ik dit geweldige initiatief was aan het pitchen, zaten de heren te turen op het schermpje. Ben bang dat zo'n telefoonbox hier alleen maar wordt gebruikt om de koekjes in op te slaan. Parels voor de zwijnen dus.

Veer zien us!
Oscar