Inhoudsopgave
Maastricht is de meest Franse stad van ons land. We hebben hier de Franse tijd gehad, notaris Stefan Vrancken schrijft met regelmaat over die tijd en de impact die de Fransen van toen op het Maastricht van nu hebben gehad. Op de 14e juli, quatorze juillet, de Franse nationale feestdag, is die invloed voor het oog evenwel beperkt tot de Franse driekleur die op het stadhuis wappert.
In Maastricht heeft zo ongeveer elk tweede restaurant een Franse naam. De vereniging van betere restaurants heet 'Les Tables'. Bijna elk nieuwbouwproject krijgt een Franse naam. De Maastrichtse taal is doorspekt met woorden die van het Frans afgeleid zijn. En in de jaren tachtig-negentig van de vorige eeuw, was zelfs het marktaandeel van Franse auto's in Maastricht hoger dan elders.
Op deze 14e juli, quatorze juillet, herdenken de Fransen de bestorming van de Bastille in Parijs, het begin van de Franse revolutie. Vrijheid, gelijkheid en broederschap: daar ging het om. Die moest een einde maken aan een extreme tweedeling tussen exhorbitant rijk en straatarm. De hoge adel van Frankrijk werd letterlijk een kopje kleiner gemaakt, onder de guillotine.
Maastricht kent een lange traditie om die 14e juli te eren. Het was altijd een intiem en charmant zomerfestival. De Eifeltoren werd zelfs in miniatuur nagebouwd in de stad. De Piele liep als een Franse gendarme door de stad. Er was een brocante-markt. Het geluid van Franse chansons vulde de straten. Het Jekerkwartier was even 'petit Paris'.
Maar in 2019 was 14 juli ook in Maastricht een dag als 13 of 15 juli. De vrijwilligers die tekenden voor 'quatorze juillet', kregen het evenement niet meer georganiseerd.
Met diverse grote wijnboeren en wijnhandelaren in de stad in combinatie met de nog immer aanwezige bourgondische sfeer, zou je bijna vragen: wie? Wie neemt weer het voortouw? Champagne!
Van onze partner
Van onze partner
