Inhoudsopgave
Iech laos in de gezèt tot AI baone geit kóste. Bij Albert Heijn goon de kassières verdwijne en lui die in de ict werke goon ouch hun baon verlere. Dat is gei plesant nuits. Meh wat mote veer mèt dat AI geduns. Iech begriep tot veer dao noets mie vaanaof koume en tot veer dat stèllekes aon mote goon acceptere.
Iech vin ’t noe al versjrikkelek tot es me op de kompjoeter get aon ’t zeuke is tot dee klommel indirek mèt geit zeuke. Mien vrouw zag lès tege miech tot ze voont tot veer aon ’n nui eetkamertaofel touw waore. De aw taofel is neet mie good te boene, heet versjèllende vlekke in ’t hout die neet mie good te behandele zien. Same stapde veer in d’n oto en ginge bij e paar meubelzake langs meh voonte neet wat veer in gedachte hadde en wat zouw passe bij de res vaan de meubele die wel nog good zien en neet vervaange hove te weure. Dat is woersjijnelek de zjuste methode, gewoen goon zeuke, bekieke, bemonstere en veule want …
Thoes gekoume dach iech; “Laot miech ‘ns op facebook goon loere of dao get te vinde is. ’n Meubelzaak boe veer welliech nog neet aon gedach hadde en die ouch in de naoventrint ligk.” Iech vraog miech noe aof of dit wel e good idee is gewees.
Bij ’n gevoonde meubelzaak kaom netuurlek de vraog boe iech nao aon ’t zeuke waor. Iech gaof in tot iech ’n notehoute eetkamertaofel aon ’t zeuke waor. Promp begint ’t systeem mèt te doen. Tot in Groninge weure miech noe taofele, steul, kaste en weet iech wat allemaol aongebooje. Vaan de mörge tot d’n aovend krijg iech de gekste taofele aongebooje. De lielekste vörme en de mies versjrikkeleke kleure wijl iech allein oet bin op ’n notehoute taofel umtot die pas bij de rès.
Wat nog erger is, vin iech, me kint alles laote koume en es ’t neet good en neet voldeit aon dien eise daan kinste ’t gratis laote tröksjikke. Dat zit allemaol in de pries. Iech hoof dat allemaol neet!!
Mien volgende vraog is noe: “Wie kaom iech vaan alle die taofele aof? Kin iech de kompjoeter laote wete tot iech veurluipeg gein taofel hoof umtot mien vrouw en iech beslote höbbe iers mer ‘ns op vekansie te goon en daonao, in ’t naojaor, ‘ns rösteg op zeuke te goon nao ’t nui taofel. “Die taofel, die löp neet weg”, waore de wijs wäörd vaan mien vrouw. Iech höb de vekansie gebook via de kompjoeter meh welliech snap dat dink neet tot door die vekansie de taofel veurluipeg vaan de baon is want de taofele oet ’t ganse land blieve koume.
Oondanks AI vin iech de kompjoeter mer e stom apperaat, meh um get te sjrieve, zoe wie dit, wel gemekelek.
Jan Janssen
