Inhoudsopgave
Raadslid Bert Garnier van Maastricht van NU wil opheldering hebben van het stadsbestuur over de gang van zaken rond de Bonbonnière. Garnier reageert op het bericht van Gaston Verjans en Nienke Cliteur - het initiatief Landmark - dat ze stoppen met hun plan om de Bonbonnière te revitaliseren. Landmark legt de schuld voor het stopzetten van het project nadrukkelijk bij de gemeente. Op social media laten al meer politieke partijen zich kritisch uit over de opstelling van de gemeente. "Wat is Plan-B van de gemeente?", vraagt Garnier zich tevens af. Inmiddels heeft ook de PvdA soortgelijke schriftelijke vragen gesteld.
Die zou - samen met Heineken - niet voldoende verantwoordelijkheid nemen voor het opknappen van het pand. De gemeente specifiek wordt verweten dat ze veel te vaag is over wat er wel en niet zou mogen qua programmering, waardoor de exploitatie niet goed is uit te rekenen. Voorts zou de gemeente onmogelijk eisen stellen op het gebied van parkeren voor auto's. Fietsen zouden inpandig gestald moeten kunnen worden. De gemeente, zo zegt Landmark, zou tevens van planb zijn de erfpachtcanon fors te verhogen.
Volgens Gaston Verjans heeft Landmark vaak geprobeerd met de gemeente in gesprek te komen over de onduidelijkheden, maar hield de gemeente de boot af. "Een gesprek zou niet opportuun zijn."
Raadslid Garnier: "Gisteren vernamen wij met enige verbijstering dat Landmark Maastricht BV het niet verantwoord vindt om door te gaan met het initiatiefplan. Wij betreuren dit besluit ten zeerste. Daarnaast zetten wij grote vraagtekens bij de communicatie van de betrokken partijen. De Bonbonnière mag nooit verloren gaan voor de stad Maastricht."
Garnier wil nu opheldering van de gemeente:
Hoe verklaart het college de discrepanties in communicatie tussen de gemeente, Landmark en Heineken? Hoe wordt voorkomen dat deze verschillen tot stilstand leiden in toekomstige projecten?
Waarom heeft de gemeente besloten om de erfpachtcanon te verhogen, en in hoeverre houdt dit rekening met de investeringsbereidheid van Landmark?
Op welke manier heeft de gemeente geprobeerd om de zorgen van Landmark tijdig weg te nemen, en welke lessen trekt het college uit dit voorval voor toekomstige samenwerkingen?
Gezien de plannen van Landmark een culturele en maatschappelijke meerwaarde zouden bieden, welke stappen overweegt de gemeente om soortgelijke initiatieven wél levensvatbaar te maken?
Wat is het plan B van de gemeente om de Bonbonnière alsnog een bruisende functie terug te geven, zoals wethouder Garnier benadrukt?
Wat vindt het college van de kritiek dat er “op cruciale onderdelen te veel onduidelijkheid” bestaat, en wat zegt dit over de huidige beleidsvoering?
Bent u van plan om opnieuw in overleg te treden met Landmark? Zo ja, binnen welke termijn, gezien de hoge prioriteit, wilt u dit realiseren?
Wat wilt u als college nu echt met de Bonbonnière? En bent u van plan in samenspraak met uw raad financiële mogelijkheden te creëren en vrij te maken ?
Van onze partner
Maurice Ubags
