Inhoudsopgave
Wee in Mestreech kint dat woord nog? Oets in 1985 heet Veldeke Mestreech op Fort Sint Pieter destijds ’n aontal leihertege aovende gehawwe. Leiherteg kint me in ’t Nederlands vertaole es “weekhartig”, dus weik vaan hart en ouch e bitteke mistruusteg. Dat heet sjijns te make mèt d’n tied vaan ’t jaor. De zon blijf weg, de blaajer valle vaan de buim en ’t miezert boete. (Dit weekend touwvalleg neet) Este daan neet mèt ’t bèste bein oet bèd bis gestap daan kint ’t gebäöre totste ‘ne rot daag tegemoot geis.
De leihertege aovende op Fort Sint Pieter waore evels neet mistruusteg meh waore plezereg. Pol Brounts en Phil Dumoulin hadde ziech bezeg gehawwe mèt ’t sjrieve vaan smartlappe in de Mestreechter taol. Mèt e groet orkès oonder leiiing vaan Manuel Speth woorte de nómmers gebrach. “J’attendrai” woort “Zaten Dré” en woort ‘nen evergreen dee tot op d’n daag vaan vendaog nog ummer te hure is. Truus en Mao Willems höbbe dat nómmer gemaak tot wat ’t noe is.
Ouch “De Vriethof op en neer” kaom veur aonpassing in aonmerking en woort “De Vriethof op ein neer”. Anske van Lijf brach dit prachteg leedsje dat ging euver ein kóppel. Zij waors neerpatiënt en heer stoont, oet leefde veur häör, ein vaan zien nere aof en wie ze die neer einmaol had ging ze mèt ‘nen aander devaan door. Es dat neet leiherteg is weet iech ’t neet mie.
Historisch waors ouch ’t leedsje vaan Pol Brounts dat handelde euver ‘ne wedemaan dee zien lèste piep aon ’t stoppe waors, door gebrek aon touwbak, mèt de vlöch (lees: vlecht) vaan zien vrouw. Nao die lèste piep en ‘nen hoosaonval vloog heer direk nao zien vrouw.
Ouch ’t leedsje euver Pol zien tant die begijn waors en knepkes oetdeilde waors ‘ne topper. Tant begijn, in ’t leedsje vaan Pol, woort euvergeslage bij de verkezing vaan de nui “moeder overste” in ’t kloester en tant begijn losde dat op door e knepke te geve aon de nui moeder euverste. Este soms beriechte euver aonstaonde verkezinge veurbij zuus koume daan mooste aon dit leedsje dinke.
Vreuger, es keend, waors dizzen tied vaan ’t jaor ‘nen tristegen tied mèt Allerheilege en Allerziele. ’t Waors miestal kaajd en naat. Es in deen tied oet de radio ’t leedsje “Aan de muur van het oude kerkhof” vaan de Zangeres zonder Naam klonk hadste zin um e pötsje mèt te jenke. Deen tied is gelökkeg veurbij.
Daodoor moos iech eve trökdinke aon de “Leihertege aovende”. Eigelek mooste veer deen tied en die aovende weer ‘ns laote herleve. Lekker leiherteg zien en ‘ns flinke lache bij allen elend dee ummertouw veurbij kump in dees daog.
Jan Janssen
