Moet de burger opdraaien voor barista voor ambtenaren?

Inhoudsopgave

Maastricht wil gaan experimenteren met een barista-bar voor de ambtenaren. Luxe koffietjes voor het gemeentelijk personeel. 'Een barista is een koffiekunstenaar die over omvangrijke kennis op het gebied van koffie beschikt. Een barista bereidt, decoreert en serveert ook de koffie' (schrijft Jura).

OPINIE

De principiële vraag is: moet de belastingbetaler in Maastricht voor de extra personeelskosten opdraaien?

In de aanbesteding voor de catering bij de gemeente vanaf 2026 staat dat "eventuele extra personeelskosten voor de baristabar", door de opdrachtgever worden gedragen of er worden "restauranturen" ingezet." En waar staat voor rekening van de opdrachtgever, is dat natuurlijk hetzelfde als voor rekening van de belastingbetaler.

Altijd mooi om even te proberen je voor te stellen hoe dat gaat. Bij het bedenken van de eisen voor de nieuw an te besteden catering bij de gemeente Maastricht, zal iemand op enig moment het idee voor een barista-bar hebben geopperd. Is dat wat? De reacties zullen overwegend enthousiast geweest zijn. Wie wil dat niet? Een koffie van een barista? In plaats van vers gezette filterkoffie of, erger, automatenkoffie? Getver. En ja, Maastricht wil natuurlijk een hippe werkgever zijn voor al het jonge talent. "Doen we! Leuk. Schrijf jij het op?"

Met een barista-bar zal Maastricht zeker een verschil maken op de lokale arbeidsmarkt. Want welk bedrijf in Maastricht heeft zo'n eigen koffiekunstenaar in dienst? Dsm-firmenich misschien? De grote accountantskantoren? Als die zo'n koffiekunstenaar in dienst hebben, kun je daar van alles van vinden, maar dat zijn private bedrijven. Die mogen natuurlijk hun eigen keuzes maken, zolang de aandeelhouder het goed vindt.

Provincie, WML, politie, rechtbank, Rijkswaterstaat, BSGW, universiteit of het academisch ziekenhuis MUMC+? Zouden die in Maastricht een barista in dienst hebben? We weten het niet. Het zijn allemaal publieke of semi-publieke organisaties, net als Maastricht. Die knokken allemaal om het schaarse personeel.

Maastricht heeft overigens al heel wat troeven om de high-potentials te overtuigen. Lees even mee: "Niet voor niks de mooiste stad van Nederland. De hoofdstad van Limburg, de hoofdstad van cultuur, van historie, van innovatie. De hoofdstad van idyllische plekjes en van internationale bedrijvigheid. De stad waar dynamiek en ontspanning samenkomen. Stel je eens voor... Dat je onderdeel bent van de beweging van deze stad. Dat je mee werkt aan maatschappelijke uitdagingen, wereldse projecten, of het verschil maakt in de wijken. Ontdek de unieke carrièrekansen en de hoge kwaliteit van leven. Ontdek hoe onze stad met een nieuwe beweging bezig is. Een beweging van verbondenheid, waar je samen met gepassioneerde professionals bouwt aan de hoofdstad van het goede leven"

En dan straks ook nog eens een eigen barista!

Terug naar de harde realiteit in Maastricht. Waar de intocht van Sinterklaas met pijn en moeite 2.500 euro extra subsidie krijgt. De stad die landelijk nummer-3 staat als het gaat om de de tweedeling tussen rijke en arme buurten, waar segegratie met een lineaal op de plattegrond is aan te geven. Waar nu in De Rink de voedselmarkten zijn samengebracht in een voedselwinkel. Waar het verkeer volledig vastloopt op verkeersdrukke dagen. Wat te denken van de overlast van de vele muizen en ratten in de stad, van hittestress, wateroverlast?

Welk signaal geef je af als gemeentelijke organisatie? Aan mensen in de armoede, in de bijstand. Aan hardwerkende ondernemers die keihard moeten werken om de zaak draaiend te houden. Aan woningzoekenden die helemaal gefrustreerd raken omdat ze niks meer kunnen vinden. Aan de mensen die zien dat er zo goed als niks gedaan wordt aan de winkeltjes in de stad die van de dagelijkse klandizie beslist niet kunnen leven. Aan mensen die gefrustreerd zijn geraakt nadat ze ingesproken hebben op een nieuwe ontwikkeling in de buurt. Aan bewoners die overlast hebben van studenten. Aan de 'collega's' van De Geusselt, die niet onder de gemeente-CAO vallen en strijden voor betere arbeidsvoorwaarden. Ze zullen zich allemaal afvragen of de gemeente niks beters te doen heeft.

Natuurlijk: het beetje extra geld dat een barista kost, lost al die sociale problemen niet op. Het gaat natuurlijk niet om het extra geld dat de gemeente kwijt is: het gaat om het principe. Om de beeldvorming. Ambtenaren die het op de eerste plaats ook goed voor zichzelf regelen. Luxe koffietjes! Wat doen ze nog meer?

Maastrichtse ambtenaren blijken niet altijd zo gevoelig voor het signaal dat ze uitsturen. Annemarie van Gaal mocht voor 4500 euro een lezing komen geven over armoede. Dat vond de organiserende werkgroep wel passend. Toen op de inzet van Van Gaal voor dat bedrag kritiek op kwam, werd het ambtelijke besluit verdedigd. Ambtenaren moeten ook geïnspireerd kunnen worden. En ja, sprekers zijn duur.

Tuurlijk: Maastricht is ook een grote werkgever met 1900 ambtenaren in dienst. Ambtenaren die allemaal een fatsoenlijke CAO hebben, met alle toeters en bellen die daarbij horen. Prima, CAO's zijn soms zwaarbevochten. Het is ze gegund. De ambtenaren zullen net zo hard werken als u en ik. Ze zetten zich naar beste kunnen in om aan alle hierboven genoemde problemen iets te doen. Daar hoeven we beslist niet aan te twijfelen.

Maar die barista? Waarom? Het is niet nodig. Ambtenaren die zin hebben in een luxe koffie, kunnen natuurlijk ook gewoon een terrasje pikken. En dat heeft nog een voordeel: komen de ambtenaren toch weer even buiten. Even in de frisse lucht, even de benen strekken, even weg achter het computerscherm.

Als die barista-bar nu doorgaat, kan wel een andere vraag bovenkomen. Wat doe je dan voor de collega's die home-office hebben, die en paar dagen per week thuiswerken? Hoe ga je die dan compenseren voor het gemis aan luxe koffie?

#DTV.