Stopverfgate: politiek is klaar met eisen afdeling erfgoed

Inhoudsopgave

De afdeling cultureel erfgoed van de gemeente Maastricht doet weer van zich spreken op een manier die de lokale politiek volstrekt in het verkeerde keelgat schiet. De afdeling wil dat een Kerkraadse eigenaar van een pand uit 1935 op de hoek van de Bredestraat-Hondstraat historisch glas en stopverf gaat gebruiken om de kozijnen te repareren. Eerder lag de afdeling dwars bij een afgezaagde houten balk die de bouw van vier woningen tegenhoudt.

De Limburger meldt dat de eigenaar een architect in de hand heeft genomen die aangeeft dat de voorgeschreven oplossing belachelijk duur is en ook technisch van veel mindere kwaliteit is. Terwijl er een timmerbedrijf is gevonden dat de oude kozijnen zo kan namaken, dat er optisch gezien geen enkel verschil is met de oude kozijnen. De gemeente heeft eind november vorig jaar ook een bouwhistorisch onderzoek geëist.

Niet meer in de hand
De politiek is er wel klaar mee. Jo Smeets van Maastricht van Nu: "Na de houten balk is dit het volgende dieptepunt. Het wordt tijd dat de gemeenteraad de regie terugpakt. Het moge duidelijk zijn: de wethouders Frans Bastiaens en wethouder Hubert Mackus hebben het niet meer in de hand."

Gabriëlle Heine van het CDA: "Ik heb hier eigenlijk geen woorden meer voor als dit allemaal klopt. Zeer nodig dat we als gemeenteraad het monumentenbeleid grondig tegen het licht gaan houden in november."

De politiek lijkt nu wat ze al noemt 'stopverfgate' niet te pikken. John Steijns van de grootste fractie Senioren Stadspartij Maastricht: "Kiest men voor verkrotting of voor leefbaarheid in de binnenstad? Waar we rekening mee moeten houden is dat het cultureel erfgoed blijft, maar onze samenleving voortdurend verandert. Echter als men eisen oplegt zoals nu bij het pand op de hoek Breestraat-Hondstraat dan zie ik de bui hangen als wonen boven winkels nieuw leven wordt ingeblazen."

Paul van de Kandelaar van D66: "Hoewel het belangrijk is om aandacht te besteden aan de historische waarden van gebouwen, moet deze niet leiden tot onrealistische eisen die eigentijdse renovaties en verduurzaming in de weg staan. De wereld verandert snel en daarmee ook onze benadering van architectuur en duurzaamheid. Het gebruik van oude materialen is niet altijd de beste optie; modernere technieken en materialen kunnen evenveel respect tonen voor een gebouw zonder afbreuk te doen aan de esthetiek of de geschiedenis."

Van de Kandelaar: "Bovendien roept de recente kwestie van de afgezaagde houten balk en de gevolgen daarvan voor de bouw van vier woningen vragen op over de consistentie van de regelgeving. De afdeling cultureel erfgoed lijkt een strenge lijn te willen trekken, maar dit leidt tot een verstarring die de ontwikkeling van de stad tegenhoudt. Een gezonde dialoog tussen erfgoedbescherming en praktische, duurzame oplossingen is noodzakelijk om de leefbaarheid in Maastricht te waarborgen."

Jo Smeets van Maastricht van Nu: "Wij kunnen als politieke partijen wel roepen dat we er klaar mee zijn dat is makkelijk en klinkt weer goed voor de burgers. Maar dan moeten we ook durven handelen. Verander het, of roep de wethouder heel snel op het matje. Klaar is klaar."

Commotie
De opstelling van de afdeling cultureel erfgoed leidde afgelopen jaar al tot grote commotie in en buiten de raadszaal in de stad. Dat ging om de veelbeschreven - voor het oog onzichtbare - houten balk in een pand in de Kleine Staat, boven de winkel Mr. Marvis. Eigenaar Tom Schilderman zaagde 90 centimeter van de balk weg om een trapopgang mogelijk te maken, op grond van een goedgekeurde tekening door de gemeente. De afdeling cultureel erfgoed kwam terug op die tekening en eiste dat de balk aangeheeld zou worden. Daarmee kwam de bouw van vier woningen stop te liggen.

Aangenomen motie
"Ambtenaren cultureel erfgoed moeten inbinden", kopte De Nieuwe Ster recent nadat Gabriëlle Heine van het CDA met een breed door de raad gesteunde motie een soepeler monumentenbeleid afdwong, waarbij ook belangen als verduurzaming van historische panden en het realiseren van woningen en andere functies meegewogen moeten worden.