Inhoudsopgave
’t Thema vaan dit jaor is 'Wees een bruggenbouwer'. E thema wat us eigelek allemaol moot aonspreke, zeker in dizzen tied. ‘ne Bruggebouwer is iemes boe me blind op kint vertrouwe en dee wie ’n rots in de branding door ’t leve geit. Heer of zij is de pijler oonder de brögk zoetot aandere veileg en wel aon d’n aandere kant kinne koume. Op allerhande menere weurt vörm gegeve aon dit thema.
Ein vaan die menere um aondach te vraoge veur de Heiligdomsvaart is ’t Mestreechs Diktee vaan aonstaonde zoondag. Sintervaos heet vaanaof ’n sjoen wolk aon ‘t firmamint nao oonder gekeke en zien idee euver de koumende heiligdomsvaart aon ’t pepier, netuurlek vaan Sappi Mestreech, touwvertrouwd. Gans gruuts heet heer gesjreve tot de aander heilege in d’n hiemel zjeloes zien. Lambertus hèlt mèt Servaos en vint ’t sjiek wat steit te gebäöre meh Mathijs leet ziech bij Monulfus en Gondulfus oontvalle tot heer gei boorsbeeld heet en dat nog ummer neet kint promme umtot heet neet mètgedrage kint weure.
Geer zeet tot zelfs bij de heilege hei bove de Heiligdomsvaart leef.
Ouch gebäöre d’r dinger tijdens de Heiligdomsvaart die de lui op ‘t gemood wèrke. Wie in 2011 d’n ommegang vaan de Heiligdomsvaart door de Groete Luregraof trok bleef de zèlvere kroen vaan Slevrouw Sterre der Zee haange in de takke vaan ‘ne boum. Ederein dee ’t zaog sjrók. Geziechter betrokke en loerde bezörg nao dee kroen in de boum. Slevrouw, beter gezag eus eigenste Sterre der Zee, moch neet zoonder kroen weier goon en dus woort op vernuftege wijs de kroen oet de boum gehaold. Slevrouw woort opnui gekroend en kós oongesjendeleerd weier. ’t Doog de lui get dat veurval en inkele hadde traone in de ouge. Edere rechgeaorde Mestreechteneer heet zoeget vaan “tot geine aon eus heilege kump want daan kump heer aon us”.
De Heiligdomsvaart deit lui get. Väöl lui kinne ouch hun heilege. Dat huurt me es de boorsbeelde langs koume en de lui beginne te spikkelere wee deen heilege is dee langs gedrage weurt. D’r zien jummers nog get Mestreechtenere die hunne naomsdaag, d’n daag vaan hunne petroenheilige, oetgebreider viere es hunnen eigenste verjaordaag. Ins in de zeve jaor iere veer eus heilege en drage veer hun rillekwieje door de straote vaan Mestreech in d’n hoop tot zij us bijstoon moch dat oets nudeg zien.
Jan Janssen
