Inhoudsopgave
De boerderij van Chrit Rousseau (84) komt volgende week in de verkoop bij Marinus & Partners. De belangstelling voor de boerderij is nu al groot. De kunstenaar woonde er zelf 47 jaar in. Hij kocht de boerderij van en met zijn oom erin. "De Rousseaus hebben deze boerderij gebouwd in de eerste helft van de 19e eeuw. Ze zijn met Napoleon uit Frankrijk meegekomen, maar nooit meer teruggegaan."
De familie Rousseau is een grote familie in Maastricht. Chrit: "Maastricht telde vroeger meer militairen dan burgers. In die tijd hadden de Rousseaus een wapensmederij aan de Maastrichter Grachtstraat. Toen de soldaten vertrokken, droogde de verdiensten op. Toen hebben ze hier op Oud-Caberg aan de Postbaan een groot stuk grond gekocht en hier de boerderij gebouwd." Die boerderij is altijd in de familie gebleven.
Chrit gaat verkopen omdat de boerderij te groot geworden is voor hem, zeker na het verlies van zijn vrouw twee jaar geleden. Rousseau: "Ik ben alleen nog maar bezig met de boerderij, ik kom niet meer aan schilderen toe." Hij heeft op de begane grond van het Hof van Veldeke - de voormalige HBS - aan de Aylvalaan een ruim appartement kunnen kopen. "Ik lieop de eerste keer binnen en dacht meteen, dit is het."
Eenmaal de beslissing genomen om de boerderij te verkopen, is ook de beslissing genomen om alles te verkopen. En dat alles is letterlijk bedoeld. Alles: elk schulderij, elk tapijt, elk meubelstuk, elke bloempot. Alles dus. En door die verkoop via de lokale media bekend te maken, is er als het ware een kleine hype ontstaan. Dit is de kans om een echte Rousseau te kopen, maar ook nog de kunst van andere kunstenaars die Rousseau zelf heeft gekocht. En dit is een kans om die prachtige boerderij eens te bezoeken.
In de rondleiding die Rousseau op deze zaterdagmorgen op enig moment geeft, blijkt hij een begenadigd verteller. Bij elk kunstwerk weet hij nog heel precies het verhaal dat daarbij hoort te vertellen. En dat is gelet op zijn productie knap. Rousseau heeft veel buitenlandse reizen gemaakt. "Ik was altijd minstens een maand in een ander land, omdat je dan pas kunt voelen welke kleur een land heeft. Voor mij heeft elk land een eigen kleur. Ik heb stapels schetsen van al die reizen. Het ging me altijd om de mensen en hun dagelijkse bezigheden. Ik ben geen landschapsschilder."
Bij 'Effe Niks - V' legt Rousseau uit dat hij een jaar of vijf geleden een herseninfarct heeft gehad in het atelier. Dankzij snelle hulp is er geen blijvende schade. Rousseau: "Maar ik durfde anderhalf jaar niet meer in mijn atelier te werken. Totdat de huisarts tegen me zei: ga het atelier in, pak een kleind doek en een paar kwasten en maak effe niks. Dat vond ik razend interessant. Effe niks maken. Het is een serie geworden van abstracte kunstwerken."
En zo zijn er vele vehalen. Een drieluik van de beweging van een danseres van het Belarus Bolshoi-dansgezelschap is fenomenaal qua beweging die in het werk zit. "Kijk, die danseressen blijven natuurlijk niet in de lucht hangen. Dus je neemt in een flits goed waar en zet razendsnel een paar streken op papier. Heel snel schetsen. Thuis werk ik die dan uit."
Razendsnel kunnen schetsen is een van de vaardigheden van Rousseau. Hij staat bij werk dat hij op de kunstacademie maakte. Het gaat om naaktportretten. "Dat hebben we een heel jaar moeten doen. Als jongeman vind ik dat natuurlijk wel prima. Deze twee portretten heb ik in tien minuten gemaakt."
Een letterlijk groot werk is het laatste avondmaal. Daar komen figuren en mensen uit al zijn buitenlandse reizen in terug. "Maar ik heb er deze keer voor gekozen om alleen de primaire kleuren blauw, rood en geel te gebruiken. Dat moet je maar durven", zegt hij zelf.
Rousseau is goedgehumeurd. Er is veel belangstelling voor zijn kunst en dat is natuurlijk prachtig. "Ik heb nooit met een atelier gewerkt. Dit weekend is nu opgezet als een eigen evenement, en dat gaat verrassen goed."
Het publiek geniet. Je waant je zo in het buitenland in deze charmante boerderij, die in feite een klein kunstmuseum is. Glaasje frisse witte wijn erbij en genieten van zo'n mooie plek, boordevol kunst. De sfeer os ongedwongen. Wat wil je nog meer op een zaterdagmorgen? (Zondag ook nog te bezoeken!)
Van onze partner
